Er zijn zo van die cd’s waar je het heerlijk warm van krijgt, en dat is in deze barre winterdagen geen overbodige luxe. Deze warme muziek komt uit het hart van Rusland, waar het continentaal klimaat voor nog meer koude zorgt dan hier. Muziek als een warme donsdeken dus, om je in te duffelen en dan dagen lang niets te doen.
Laten we beginnen met de voorstellingen: Kedr Livanskiy is een Moskouse artieste die als Yana Kedrina geboren werd ten tijde van het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Ze heeft een ruime bagage mee: ze studeerde literatuur en film en zong reeds in punk- en sludgegroepen. Doorheen haar deelname aan het kunstenaarscollectief John’s Kingdom kwam ze bij de elektronische muziek terecht.
Kedr Linvanskiy steekt haar liefde voor klassieke analoge synthesizers niet onder stoelen of banken. Haar muziek baadt in een retrosfeertje, en dat is zo bedoeld. Meer bepaald wil ze de Izhevsk-geluid uit de jaren 80 doen herleven, naar de stad Izhevst die destijds de ‘hoofdstad van de elektronische muziek’ genoemd werd. Er bestaat in Rusland een hele scene die dergelijke nostalgische elektronische muziek produceert.
De liefde voor literatuur is prominent aanwezig. Door opener en titelnummer op te dragen aan de mythologische figuur van Ariadne treedt Kedr Livanskiy in de voetsparen van Haydn, Haendel en Dead Can Dance. In ‘Acdc’ mag Cleaners From Venus-zanger Martin Newell reciteren uit ‘The Tyger’ van William Blake en op Mermaid horen we verzen van de Russische dichter Lermontov.
Thematisch is de plaat in twee delen verdeeld, waarvan de eerste helft rond mythologie draait en de tweede helft over het leven in de grootstad. De twee worden netjes van elkaar gescheiden door het reeds vermeldde ‘Acdc’, dat ook het enige nummer in het Engels is. De rest van de plaat is in het Russisch, en hoewel we betreuren dat we die taal niet verstaan, geeft ook dat ons een warm gevoel dat we niet meteen willen loslaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten