donderdag, april 16, 2020

Ground Nero: De verandering van de wereld zal alleen door mensen kunnen die voelen en denken, niet door afgestompte consumptieslaven.

Met 'Divergence' heeft Ground Nero niet alleen een prachtplaat vol donkere muziek afgeleverd, het is ook een heuse concept-cd met veel diepgang geworden. Daar houden we van, en dan willen we er ook alles over weten. Nadat we twee weken geleden al een diepgaand interview hadden met de groep, hebben we hen ook gevraagd om wat uitleg te geven bij elk nummer op de plaat...

1. Litany

Litany is het startnummer van de plaat, letterlijk en figuurlijk want heeft het startsein om „wakker te worden“ en de dingen niet verder op hun beloop te laten. Dat wordt ook visueel zo ondersteund in de video die we ervoor geconcipieerd hebben: het begint namelijk met een blauw zwaailicht om de urgentie te onderstrepen. We hebben lang gewacht om dit nummer op de plaat te zetten omdat het een vrij rechttoe-rechtaan nummer is zonder de zwaardere en meerlagige arrangementen die we bij de overige nummers hebben. Maar als startnummer paste het wel. Blijkt nu dat dit nummer als één van de favoriete nummers door de fans wordt gekozen. Je ziet, one never knows…

2. Jabez

Jabez is gelijk één van de zwaarste nummers van de plaat, en ook ineens van alles wat we totnogtoe gemaakt hebben. Het is een traag nummer, gedragen door zware drums en synths en een snijdende gitaarrif, dat naar een zware, diepe tekstinhoud vroeg. We hebben dan gekozen voor een bijbels verhaal rond de figuur van Jabez, wat in het Hebreeuws voor pijn en lijden staat. Maar we hebben dit verhaal op verschillende niveaus een betekenis in het nummer gegeven. Vandaar dat je in de video beelden te zien krijgt die mogelijks verwarren, maar dat is ook zo bedoeld: de verwarring teweeg te brengen, de tweede fase na de oproep tot reactie. Jabez is een nummer waar we heel lang aan gewerkt hebben, omdat we de dramatiek echt in de voorgrond wilden brengen. Hiervoor hebben we talloze soundscapes en synthtracks ingezet om toch die beoogde sfeer te verkrijgen.


3. Ball & Chain

Na het trage, zware Jabez is het tijd voor een echt uptempo nummer, dat de dingen in gang zet. Dat zie je dan ook in de bijhorende video door het beeld van de tijdbom en de metro die vertrekt. Ball & Chain is een rebels nummer, dat gaat over het niet accepteren van enige vorm van onderdrukking, en dat zowel op persoonlijk als op maatschappelijk vlak. Het anarchistisch aspect wordt ook duidelijk naar voren gebracht en het is een antwoord op de mondiale graaipolitiek die het niets ontziend kapitalisme voedt.


4. Heaven Sent

Heaven Sent is een oud nummer dat we al vanaf het begin live speelden, maar nooit in de studio echt afgewerkt hadden. Tot Nadine van onze Ground Nero crew ons vertelde, dat dat nou net haar favoriet nummer was, wat ons eigenlijk wel verbaasde. Het is die reden, waarom we Heaven Sent volledig herwerkt hebben, ook weer met talloze soundscapes en synth-partijen om het nummer in dezelfde sfeer te brengen als de andere nieuwe nummers. Het nummer is een soort identificatie en ode aan de mensen uit onze zwarte scene. Om het met de woorden van de Brassers te zeggen: “al wat voelde en dacht” Waarom? De verandering van de wereld zal alleen door mensen kunnen die voelen en denken, niet door afgestompte consumptieslaven, die alleen op hun smartphone de prijs van hun volgende aankoop aan het checken zijn en die alvast selfies aan het posten zijn over hun voorbije luxe-aankoop.

5. Divergence

Het titelnummer Divergence is na het tragere Heaven Sent weer een uptempo nummer en het gaat over de essentie van de conceptplaat. De oorzaak en tegelijk het gevolg van het ongebreidelde globale kapitalisme dat de mensen uiteendrijft en tegen elkaar opzet, ze kapotmaakt. We hebben hier een zware gitaarrif ingezet om de agressie weer te geven. Er zit ook een spoken-voice bridge in, die als het ware als een megafoon de boodschap moet overbrengen. In de video wordt ook de oorsprong van de visual op de hoes via een animatie uitgelegd: de divergentie van de vectoren, en hoe dit samenkomt in de uiteindelijke Divergence visual.


6. Savannah

Savanna is een heel ruw, zwaar nummer en net zoals Jabez hebben we hier heel lang aan gewerkt. Na het uiteendrijven van de mensen, de bevolkingsgroepen, culturen enz. Is er de leegte, de eenzaamheid, het zich terugtrekken in de isolatie…achterblijvend met het gevoel van de wanhoop…Vandaar de naam Savannah. Een heel donker nummer, met zware gitaren, met veel gierende feedback, schreeuwend om hulp.

7. Alacrity

Alacrity geeft dan weer dat dubbel gevoel weer, dat door de vertwijfeling ontstaat, en waar mensen mee te kampen hebben: de mixed feelings. Aan de ene kant de wil en bereidheid om de dingen willen veranderen, de wereld willen verbeteren en zelf bestemmen, en aan de andere kant het geconfronteerd zijn met de beperkingen, de ondergeschiktheid, de machteloosheid, de onvrijheid…
Ook dit nummer klinkt agressief, bijna metal, met zware gitaren en synths, om het gevecht dat plaats vindt in de hoofden van de mensen (die voelen en denken) weer te geven.

8. Today No Day

Na de zware gitaarnummers volgen nog 3 elektro-synth-nummers die we echt pas op het einde gemaakt hebben, omdat we enerzijds voelden dat het verhaal nog niet volledig verteld was, en bovendien er ook klankmatig nog iets ontbrak op de plaat. Op de tweede EP (Scales) hadden we immers al met Plethora een nieuwe dimensie aangeboord, en die ontbrak er nog. Vandaar dat we met Today No Day hierop een antwoord gevonden hadden. Qua boodschap, idem dito: de consequentie van het hele verhaal was nog niet verteld. Wat is het gevolg van dit mondiale kapitalisme: “Toen was er niets meer…” (Inderdaad, de jaren 80 en de Brassers.)


9. They Knew

They Knew is echt iets heel nieuws, wat we nog nooit gedaan hebben. Deze song is de tweede synth-song met een snijdende gitaar, die echt op sfeer drijft. Zware soundscapes en synths met als het ware de stem van Julian Assange via de dreigende, gesproken lyrics van Gwijde. Het gaat uiteraard over de verborgen machten van de heersende klasse die achter de schermen alles bekokstoven terwijl de man in de straat niet weet wat hem boven het hoofd hangt.

De dreigende sfeer in dit nummer was key voor de arrangementen en voor de zang. Het nummer is dus uit een heel andere hoek van songwriting ontstaan. Het is op de plaat quasi de apotheose van de woede, de dreiging…


10. Kitezh
Na de storm... komt de berusting, de hoop voor „wat voelt en denkt“, “the ones that are pure in heart and soul”. Het slotnummer is een puur synth-nummer dat de legende van de stad Kitezh als symbool gebruikt om de hoop uit te drukken. En die hoop is er alleen voor de mensen die denken en voelen, want de rest is bezig met zich dood te consumeren…

Ground Nero: website / facebook / bandcamp

Geen opmerkingen: