vrijdag, januari 22, 2021

Shibalba / Dead Man's Hill / Deathwalk: The Circular Shades of the Equinox

Liefhebbers van dark ambient hebben misschien al gehoord van het label Zazen Sounds. Dit cultlabel uit Griekenland brengt regelmatig cd’s in het genre uit, in kleine oplages die dan ook meestal meteen uitverkocht zijn. Dat is ook het geval met deze uitgave, een cd met nummers van drie mooie namen uit het genre: Shibalba, Dead Man’s Hill en Deathwalk. Elke groep draagt drie nummers bij aan deze cd, die – zoals de titel ‘The Circular Shades of the Equinox – opgedragen is aan de natuurverschijnselen die men kan waarnemen als de zon loodrecht boven de evenaar staat.

We beginnen met Shibalba. Dit is trouwens de groep van de beheerder van Zazen Sounds: Acherontas V. Priest. Hij heeft het project in 2009 opgezet en laat zich tegenwoordig bijstaan door Aldra-Al-Melekh. Ze gebruiken een multitude van instrumenten op hun uitgesponnen en galmende nummers: drones op gitaar en synth natuurlijk, maar ook beenderen als percussie-instrumenten of Tibetaanse hoorns en klankschalen. Hoewel hun nummers de titels ‘Arashic Visions’ I tot III dragen, zijn het drie volledig verschillende composities met ook binnen elk nummer heel uiteenlopende sferen. Ze doen zowel aan de klankvelden van Raison d’être denken als aan het vroege werk van Dead Man’s Hill.

Dead Man’s Hill is het project dat we het beste kennen op deze cd. We volgen dit Belgische project van Bart Piette namelijk al sinds de begindagen rond 1998. In die periode is het project erg geëvolueerd, van uiterst donkere dark ambient en ritual, tot een meer bombastisch geluid dat ook invloeden uit black metal incorporeert. De laatste uitgave van Dead Man’s Hill dateert alweer uit 2016, en dus is ook nu weer evolutie te horen tegenover vroeger werk. Piette klinkt heel bombastisch met uitvoerige orkestraties en gezwollen koorgezangen, en zelfs met wereldmuziekinvloeden. Naar hij ons zelf vertelt heeft werkt hij thans aan een volledige plaat in dit genre, die ergens volgend jaar zou moeten uitkomen.

Deathwalk, tenslotte, is een nieuw project van Blackfrost, een man die eerder al nihilistische black metal maakte onder de naam Apolokia en meewerkt aan een internationaal negative drone ambient genootschap onder de naam Zoloft Evra. Op één nummer laat hij zich trouwens bijstaan door C.Rowell van Zoloft Evra, wat ongetwijfeld betekent dat beide projecten in elkaars verlengde staan. Blackfrost is afkomstig uit Italië en dit is zijn eerste uitgave onder de naam Deathwalk. We horen hier meer schurende en piepende geluiden alsook echoënde dreunen die niet hadden misstaan op Cold Meat Industry. Het is ongetwijfeld de meest monotone artiest op de plaat, maar dat is bij dark ambient niet altijd een nadeel. Het is integendeel erg intens en sfeervol.

Hoewel elke groep zijn eigen stempel weet te drukken en er zelfs binnen de drie nummers van elke groep apart heel wat variatie is, is er toch een duidelijke lijn in de plaat. Het is een ontdekkingsreis langsheen verschillende sferen en klanken en het is maar goed dat je niet ter plaatse blijft trappelen. Deze verscheidenheid is net één van de sterktes van de plaat, die daarom niet minder donker of typisch dark ambient klinkt.

Geen opmerkingen: