Na het zeer vernieuwende ‘Revolution’ komt Lacrimosa met een cd op de proppen die weer bij het klassieke geluid aanknoopt. Doch dat betekent niet dat Lacrimosa de zoektocht naar nieuwigheden staakt, verre van. Zo heeft Lacrimosa voor het eerst zijn eigen orkest samengesteld, en eentje dat maar liefst 60 muzikanten telt. Meesterbrein Tilo Wolff speelt zelf trompet in het orkest.
Lacrimosa heeft nooit een slechte cd uitgebracht, en als je weet dat er op elke plaat wel een nummer is dat de tien minuten overschrijdt, dan heb je steeds waar voor je geld gehad. Het allerlangste nummer ooit staat echter op deze ‘Hoffnung’, in de opener ‘Mondfeuer’ die op 15:15 afklokt. Een mengeling van Mozart, Pink Floyd, doommetal en chanson, zowaar.
Verder zit de vernieuwing vaak in de details, programmaties, orkestraties en wendingen in de songstructuren, die de herkenbare bombastische en melancholische kant die Lacrimosa altijd al gekenmerkt hebben. Opnieuw heeft de cd een rijke variatie aan nummers, van harde rockers (Unterwelt) tot zachte, bijna melodramatische passages (Tränen der Liebe). En we kunnen ‘Kein Schatten mehr’ niet onvermeld laten, een pareltje dat zo’n sterke melodie en arrangement heeft dat het je meteen zal aanspreken.
Thematisch wordt weer bij de traditionele thema’s aangesloten: liefde, verlangen en eenzaamheid. Doch op een paar nummers bouwt Tilo Wolff verder op de maatschappijkritiek die ‘Revolution’ zo kenmerkte: ‘Kaleidoskop’ en ‘Der Kelch der Hoffnung’. De boodschap: in een slechte en egoïstische maatschappij kan jij goed zijn, aandacht hebben voor de anderen en zodoende een verschil maken.
Naast de reguliere uitgave is er ook een beperkte oplage met als bonus de dvd van ‘Live in Mexico City’. We hadden nochtans verwacht dat deze dvd een aparte uitgave zou worden. De speciale editie bevat ook een extra versie van ‘Kein Schatten mehr’, in een 25-jarig jubileum versie. Want Lacrimosa viert dit jaar 25 jaar bestaan. De groep ontstond op 6 november 1990, en ‘Hoffnung’ verscheen op 6 november 2015. Van harte proficiat!
Zoals gewoonlijk zullen de Lacrimosahaters deze cd opzijschuiven met argumenten als ‘kitch’ en ‘derderangsrock’ (wat een zonde, als je bedenkt hoeveel werk en creativiteit zo’n muziek vergt), en zoals gewoonlijk zullen de fans meerdere luisterbeurten nodig hebben om deze cd ten volle te smaken. Maar open je hart en je geest, en je zal merken dat ook hier weer enorm veel schoons te vinden is.
PS: Lacrimosa speelt op 27 februari 2016 in het Kerelsplein in Roeselare. (Meer info en tickets)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten