Opened Paradise is de belangrijkste exponent van de gothic rock in Griekenland, en zou eigenlijk ver daarbuiten bekend moeten zijn. Zo goed zijn ze. Na een uiterst geslaagd debuut ‘Occult’ in 2006 duurde het tot 2010 vooraleer er een opvolger was, en dat was slechts een ep met vier nieuwe nummers. Op de cd-heruitgave die ik hier bespreek werden wel twee bonus nummers opgenomen.
Opener ‘Ximbalba’ - een woord dat erg lijkt op het begrip uit de Mayamythologie voor ‘plaats van angst’ of ‘rijk der schaduwen’ - gaat naadloos over in ‘Terra Incognita’. Het geheel doet denken aan The Fields of the Nephilim en vooral aan hun aaneenschakeling van nummers rond ‘For Her Light’ op hun meesterwerk Elizium.
Op ‘Omega’ mogen de spetterende gitaren van hoofdcomponist Babis de boventoon voeren, en we mogen hem gerust een magiër noemen die om de haverklap nieuwe en schitterende riffs uit zijn instrument tovert. Het titelnummer geeft toetsenist Alex nog eens de kans om te bewijzen dat hij zijn instrument fantastisch beheerst. Het is een erg kort atmosferisch stukje piano, aangevuld met orkestrale geluiden.
Op de oorspronkelijke vinyl-editie werden de 4 oorspronkelijke nummers ook vergezeld van een B-zijde met live-uitvoeringen van nummers uit hun debuut. U geniet er van een uitgestrekte versie van ‘Distant Walks Through Shifting Lights’, dat met zijn alternerende trage en snellere passages een hoogtepunt was uit ‘Occult’. De versies van ‘Hopes On Crystal’, ‘Deep Waters’ en ‘All Dreams Like Men’ bewijzen dat de groep zijn nummers prima live weet te vertolken, zonder de hulp van overdubs en andere studiotechnieken. Helaas is deze B-zijde enkel nog via Bandcamp beschikbaar om te beluisteren en te downloaden.
Dienen we trouwens te vermelden dat de cd gemixt werd door Artaud Seth van Garden of Delight en Merciful Nuns? Deze werd manifest meer als een bondgenoot dan enkel een geestesgenoot beschouwd, want onder de bonusnummers vinden we ‘Opened Paradise’, een nummer van Garden of Delight dat mogelijk de inspiratie was voor de naam van de groep. Het tweede bonusnummer ‘Blue Lights’ is dan weer een overschotje dat was blijven liggen uit de opnames van het debuut ‘Occult’.
Ik vind de Engelse teksten nog steeds wat stuntelig, met zinnen als ‘Raining tears from above’ of ‘It’s just the time that goes by makes me feel alive’. Zanger Perikles toont wederom dat hij van beeldspraak houdt, maar de Engelse taal niet volledig beheerst. Al hoeft dat u als luisteraar niet erg te storen, want Perikles zingt alsof zijn leven ervan afhangt, en dat is wat uiteindelijk telt… Hoewel ‘Tides’ slechts een ep is, en dus veel te snel voorbij, is deze erg aanbevelenswaardig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten