Ground Nero bestaat nog niet zo lang en heeft zonet zijn debuut-ep ‘Beyond’ uitgebracht. Een schot in de roos, mogen we wel zeggen, want de groep – die zich onbeschaamd in de traditie van jaren 80-grootheden als Killing Joke, Bauhaus, The Sisters of Mercy en vele anderen plaatst – mag binnenkort diverse podia onveilig maken en wordt op gespecialiseerde radioprogramma’s in binnen- en buitenland gespeeld.
Gefeliciteerd met jullie debuut-ep. We vinden hem uitstekend. Hoe voelen jullie zich zelf bij de uitgave?
Van harte bedankt! Het is bovendien nog eens super fijn om dit van de kenners van het genre te mogen horen. Wij zijn uiteraard enorm blij dat onze EP binnen en ook vooral buiten de landsgrenzen zeer goed wordt ontvangen, want je kan dan nog zo overtuigd zijn van je werk, het moet toch altijd weer bij het publiek in de smaak vallen.
De reden waarom wij hem al zo vlug uitgebracht hebben heeft vooral te maken met het feit dat we hierdoor op talloze “dark wave/gothic”-zenders in Europa airplay konden krijgen en zo onmiddellijk ook de feedback van de luisteraars. Dus in die zin is dit voor ons een bevestiging van de richting die we willen uitgaan. Tegelijk is dit ook de motivatie om onze songs voor het komende album nog een heel stuk te optimaliseren.
Met de muziek die jullie maken zullen jullie zeker het verwijt of het compliment krijgen dat jullie erg jaren 80-geluid klinken. Hoe bewust is dat en hoe gaan jullie daarmee om?
Wij willen bewust authentiek 80-ies coldwave klinken, dat zit in ons DNA en dat willen we geenszins onder stoelen of banken steken. Integendeel, wij zijn er fier op. Elke generatie heeft haar stijlrichtingen, maar dat wil niet zeggen dat die daarom achterhaald zijn. Als dat zo zou zijn, dan hoeft Green Day ook geen punk en Metallica geen metal meer te spelen, om nog te zwijgen van blues, jazz, enz. die nog veel ouder zijn. En aan de mantra “het moet vernieuwend zijn” hebben we al helemaal geen boodschap, want dat is puur snobisme. Voor ons moet muziek gewoon goed zijn, punt. Het maakt niet uit welk genre. Op grote events als Sinner’s Day komen rond 7000 zwartjassen opdagen om naar de oude gloriebands te komen kijken. Ik neem aan dat ze er niets op tegen zouden hebben een nieuwe band te leren kennen die hun geliefde sound terug laat herleven.
De groep komt eigenlijk voort uit Von Durckheim - een referentie naar de nazistische zenboeddhist Karlfried von Durckheim? - waar gitarist Peter Smeets en bassist Peter Philtjens reeds in speelden. Vertel eens meer over die groep?
Toch niet. Het was Emile Durkheim, een Franse socioloog, psycholoog en filosoof, die o.a. bekend staat voor zijn onderzoek naar de zelfmoordaantallen in katholieke en protestantse middens, en dit in relatie tot de sociale controle hierin. Alleen Peter Smeets maakte deel uit van Von Durckheim, maar ook niet heel de tijd. Een van de meest bekende optredens van Von Durckheim was in 1983 in de Kwint in Zonhoven. Er waren toen 4 groepen die optraden: Von Durckheim, Siglo XX, O-Veux en Red Zebra. Later zijn er nog andere bezettingen binnen Von Durckheim geweest, en de stijl veranderde ook.
Voor Ground Nero hebben jullie een bijzondere zanger gerekruteerd: Gwijde de Eerste. Hij was in de jaren 80 zanger bij Portrait Bizarre. Hoe zijn jullie bij hem terechtgekomen?
Peter Smeets kende Portrait Bizarre vanuit het verleden, maar het was op aangeven van Peter Philtjens, onze bassist, dat hij toen op zoek is gegaan naar Gwijde, die op dat moment op non-actief stond wat muziek betrof. Bij onze eerste ontmoeting was het dan ook onmiddellijk raak. De stem van Gwijde, die we nog van Portrait Bizarre kenden, was onnoemelijk veel zwaarder geworden. Echt de stem die we eigenlijk zochten voor de Nero sound…en bovendien, het klikte onmiddellijk.
Een ander lid is onze eigenste Dark Entries-redacteur en radiopresentator Danny Quetin. Wij vragen ons nog steeds af wat hij bij jullie doet…
Danny was eigenlijk al bij Ground Nero betrokken vóórdat de band überhaupt bestond!
Peter Smeets was (en is) fan en trouwe luisteraar van zijn radioprogramma De Dag des Oordeels en had zijn zoektocht naar nieuwe bandleden voor zijn nieuwe Dark-Wave band op de FB-pagina van De Dag des Oordeels bekend gemaakt. Dus kan je eigenlijk zeggen, dat De Dag des Oordeels als meest bekende Dark-Wave en Post punk programma in België een heel belangrijke schakel was bij het ontstaan van Ground Nero.
Danny heeft ons dan ook van heel kortbij gevolgd en omdat hij heel erg in ons geloofde hebben we hem gevraagd om ons sound-management bij onze gigs en repetities over te nemen.
De hele ep is te beluisteren op YouTube, met vrij mooie visuele montages. Vanwaar deze opmerkelijke en erg lovenswaardige keuze?
Onze songs zijn voor een stuk autobiografisch en gaan over zware thema’s: eenzaamheid, depressies, alcoholisme, burn-outs, familiale drama’s, kortom problemen die voor vele mensen een enorme kwelling betekenen, mensen die hierin wegkwijnen. Wij willen met onze muziek die mensen bereiken en hen met de nodige empathie, als het ware, troosten. (H)erkenbaarheid is hier het trefwoord. Het is voor ons ook de essentie van de cold wave, niet zozeer het cosmetische: de zwarte kleding enz. Maar wel de empathie voor mensen die het moeilijk hebben in het leven. Door onze muziek en teksten willen we hun het gevoel geven dat ze niet alleen zijn. De beelden en sferen, die wij in onze video’s gebruiken moeten dit allemaal ondersteunen. De klanken en teksten moet samen met de beelden de juiste associaties oproepen, zodat de mensen achteraf hun hart weer voelen kloppen. Shiver & Shake.
Jullie verwijzen naar het Limburgse mijnverleden als verklaring voor de duisternis van jullie muziek. Weegt dat verleden nog zo zwaar op jullie?
Het is onze bakermat, en onder andere de vader van Peter Smeets heeft ooit nog in de mijn gewerkt. Er is ook de referentie naar het “gloomy” Manchester van die tijd, waar groepen als Joy Division vandaan kwamen. Het was een gelijkaardige sfeer van “uitzichtsloosheid” dat ons in de jaren 80 getekend heeft. Dat blijft in je hangen, en als je in die tijd begonnen bent met cold wave muziek te maken, dan raak je dat nooit meer kwijt. Het is voor iemand die geen “zwartjas” is heel moeilijk uit te leggen. Die cultuur, dat gevoel, die expressie, de empathie, de herkenning… Voor velen was dit slechts een modeverschijnsel verbonden aan een muziekstijl. Voor ons is dit veel meer…een way of life.
Jullie hebben de nieuwe ep al voorgesteld in Rijsel. Hoe is dat gegaan?
Het was een klein, intiem gebeuren, maar met een fantastisch, heel erg warm publiek, dat blijkbaar onze songs (tot onze verbazing) al kende en bijgevolg stevig meedanste.
We hebben wel wat soundprobleempjes gehad door de decibelmeters die in Frankrijk automatisch ingeschakeld worden, maar dat weten we nu ook weer voor de toekomst.
De toekomst, inderdaad. Hoe zien jullie die?
Dat is een heel goede vraag. Wij zijn ons ervan bewust, dat we ons in een niche bewegen. Wij zijn geen popband, die grote zalen in Belgie kunnen vullen. Bijgevolg moeten we ook buiten de landsgrenzen gaan, om ons doelpubliek te bereiken dat over heel de wereld verspreid is. Vandaar dat we ook heel blij zijn dat we o.a. door post punk / dark wave radio stations zoals “Die Seele” en Mick Mercer Radio Broadcast gedraaid worden. Ons doel is het om, uiteindelijk op de grote postpunk/Dark Wave en Gothic Rock podia te geraken: WGT, Mera Luna, Amphi, en wie weet misschien ooit ook Sinner’s Day.
Ground Nero
Geen opmerkingen:
Een reactie posten