Het was ons een aantal jaren geleden al duidelijk gemaakt dat gothic het vrij goed in Griekenland. De man die er ons attent op maakte was Vangelis, de uitbater van het fantastische Disco Mania in Brussel, die zelf van Griekse afkomst was. Disco Mania was een werkelijke goudmijn voor wie van wave, goth, electro en aanverwanten hield, al moest je er wel de immense hond bij nemen die soms met je mee zat te kijken terwijl je de cd’s uitkoos.
Vangelis heeft op een bepaald een parallelle winkel in Athene gelopen, en een tijdlang beheerde hij twee winkels in twee verschillende uithoeken van Europa. Tot hij op een bepaald moment besloot om de Brusselse vestiging te sluiten. De cd’s verkochten veel beter in Athene, zei hij, waar een veel grotere vraag was naar dergelijke muziek. Dat moet rond 2006 geweest zijn, als ik me goed herinner.
Hoe het verder gelopen is weten we niet, al zijn we er wel benieuwd naar. Het was alleszins niet lang voor de bankencrisis van 2008, die zoals geweten in Griekenland tot meer desastreuze gevolgen geleid heeft dan in de rest van Europa. Maar we zullen het weldra weten, want het is dezelfde Vangelis die ons gecontacteerd heeft rond de groep Opened Paradise. Of we de groep wilden bespreken en interviewen? Met plezier Vangelis, en we doen er graag een interview van u bovenop.
Opened Paradise is gothic rock in zijn meest zuivere vorm. Het lijkt me voldoende om te verwijzen naar The Fields of the Nephilim om het geluid van de groep te omschrijven. Wie dat plezant vindt mag natuurlijk beweren dat ze eerder als The Garden of Delight, Love Like Blood of De Smurfen klinken. We leven immers in een vrij land. Ook schatplichtig aan de Fields zijn de pentagrammen op de cover en de occulte verwijzingen in de teksten.
Opened Paradise werkt volgens een strikte scheiding van taken: Gitarist Babis zorgt voor de muziek, en het speelt voor zich dat zijn uitmuntend gitaarspel centraal staat in de muziek van Opened Paradise. Niet dat de andere muzikanten er niet toe doen, want het zijn stuk voor stuk toppers. Kostas op bas en Elias Gavalas op drums vormen een prachtig tandem dat de vaart er goed in houdt, en Alex schittert op toetsen, waabij hij meer dan eens laat blijken dat hij een klassieke opleiding heeft genoten.
Periklis EndimiOn neemt dan weer de teksten en de zang op zich. Op dit debuut laat hij zijn naam vergezellen van de woorden ‘to the astral traveller…’ En dat verklaart misschien wel waarom zijn teksten vol sterke poëtische beeldspraak zitten, maar eveneens vol Engelse taalfouten. Wat denkt u zelf van een zin als ‘Lay there forgotten thoughts of life I lived again my shapes twilight’?
Doch Perikles’ stem is ook de kers op de taart die ervoor zorgt dat magistraal gespeelde muziek ook echt en doorleefd klinkt. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat Opened Paradise met dit debuut uitstekende recensies gekregen heeft, en dat de plaat meer dan tien jaar na datum nog steeds tot aanbeveling sterkt voor eenieder die gothic rock hoog in het vaandel draagt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten