We hebben het weeral volledig gemist met Dark Entries. We wilden uitpakken met de ontdekking van 2019, maar Peuk wordt intussen reeds in alle muziekbladen aangeprezen als de in het oog te houden revelatie. Om te zeggen dat ze te commercieel geworden zijn, zijn we dan weer te vroeg, slechts één week na de uitgave van hun titelloos debuut.
Wat valt ons nog te doen? Ons aansluiten bij de algemene consensus over Peuk? Ook schrijven dat ze fantastisch zijn? Dat doen we liever niet. Daar kunnen we niet tegen. Maar u weet wel… Deontologie, iedereen een kans geven, niet nodeloos afkraken… Het leven is al hard genoeg.
Ik zou zo graag schrijven dat dit op niets trekt, dat Peuk het slechts met eenvoudige gitaarriffs doet, maar als dat breed uitgewerkte riffs zijn zoals in het openingsnummer ‘Gargamel’ – o nostalgie! – dan kan ik daar onmogelijk kritisch tegenover staan. Of inderdaad het eenvoudig riedeltje van ‘Cave Person’ dat wel lang in je hoofd blijf hangen. En als je beseft dat de nummers effectief complexer worden naarmate de cd vordert, dan hou je maar best je kop.
Ik zou willen schrijven dat ze alles gepikt hebben uit de grunge van de jaren 90, van groepen als Nirvana en The Breeders. Ze steken deze invloeden trouwens niet onder stoelen of banken. Maar enerzijds genieten ze van de herkenbare stijl zodat ze een vruchtbare bodem zullen vinden bij liefhebbers van dit genre, en anderzijds brengen ze iets dat echt fris en origineel klinkt. Misschien werd het nog eens tijd voor zo’n rechttoe-rechtaan aanpak.
Ik zou kunnen schrijven dat de groep niet kan spelen, maar we spreken hier wel over Dave Schroyen van Millionnaire en Evil Superstars op drums. En over Jacques Nomdefamille van Heisa aan de bas. Beide heren voegen een flinke scheut testosteron toe aan de composities van frontvrouw en gitariste Nele Janssen. En die weet hoe ze een pakkende song moet schrijven.
Zij had vroeger andere muzikanten. Onder meer een drummer die zei dat hij koppijn kreeg van haar stukken, vandaar de naam van één van de nummers. Toen haar vroegere muzikanten haar in de steek lieten, stonden de hierboven genoemde heren te popelen om de groep te vervoegen, overtuigd als ze waren van het potentieel van Peuk.
We moeten ons dus noodgedwongen aansluiten bij de consensus. Peuk is grandioos en hun debuut zal nog even blijven nazinderen. Wil u weg blijven van elke vorm van consensus, wenst u afstand te houden van een groep die ook andere mensen goed vinden, blijf dan ver van Peuk. Laat u zelfs niet verleiden om er naar te luisteren. U bent slecht bezig als u tot hier gelezen hebt. Negeer hen! Ban hen uit uw geheugen! Vergeet hen!
Peuk: facebook / bandcamp / soundcloud
Geen opmerkingen:
Een reactie posten