Sistema Bezopasnosti is het Russische begrip voor Veiligheidssysteem. Het is ook de naam van een Russisch exponent van de dark folk, en werd opgericht door Vladimir Doronin oftewel VlaD (als goede neofolker laat hij zich ook graag Letzte Soldat Nord noemen).
Sistema Bezopasnosti ontstond in 1993 als rockgroep in de Russische stad Tjoemen - de oudste Russische nederzetting in Siberië en de hoofdstad van de gelijknamige oblast - en nam vanaf 2000 een duidelijke draai richting neofolk. Al dient wel gezegd dat ze op hun eentje evenveel verscheidenheid in stijlen en klanken vertonen als de rest van de neofolkscene samen.
Deze ‘Zwanenzang’ verscheen oorspronkelijk in 2006 en wordt vandaag heruitgebracht in een zeer mooi digipack-formaat. De melancholische en melodische piano- en gitaarpartijen roepen het werk van David Tibet op, en dat doen de teksten ook, zij het in het zuiver Russisch. Die laatsten zijn een reflectie op het lot van het individu, zijn motivatie, vrijheid en eeuwigheid. In dit werk zitten een hoop esoterische en literaire referenties, onder meer naar de kabbalistische notie van verhuld licht en naar de apocalyptische beelden van Ragnarök, een element uit de Noorse mythologie dat over de ondergang van de goden en de wereld handelt.
Er zit uiteraard een belangrijk aspect van kritiek op de moderne geïndustrialiseerde samenleving in, op het gebrek aan idealen, aan sacraliteit... VlaD is trouwens professor filosofie aan de Staatsuniversiteit van Tjoemen, en kletst dus niet zomaar uit zijn nek als hij over de ondergang van de samenleving begint. En laat deze ondergang het onderwerp zijn van deze ‘Zwanenzang’.
De man durft muzikaal best buiten de lijntjes te kleuren, want op een cd met 10 nummers tel ik er vier die over de 10 minuten duren. Piano, percussie, folkgitaar en breed uitwaaierende orkestraties worden voorzien door het ‘virtueel orkest Via Dolorosa’. Een stem die dan weer verhalend, dan weer dreigend en woest overkomt, maakt het plaatje compleet.
De meest evidente muzikale referentie is zoals gezegd Current 93, maar de meer klassieke stukken zou je ook kunnen linken aan Sopor Aeternus, de meer martiale delen aan TriORE, de folkdelen aan diverse folkgroepen en ga zo maar door. Zelfs de invloed van klassieke Russische barden schemert door.
Een bijzonder geslaagde mix van stijlen, dus. En een intrigerend verhaal en concept, al is het voor ons moeilijk om alle nuances te verstaan. Doch deze cd bevat zoveel mooie momenten die ook genietbaar zijn zonder de van apocalyptische beelden doorspekte teksten te verstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten