Eind jaren 70 komen een paar punks uit Kortenberg samen om muziek te maken. Ze begonnen als The Sovjets en evolueerden naar postpunk met Sovjet War. Lang was hun carrière niet en ze hebben niet veel uitgegeven - een democassette als The Sovjets en een single en een bijdrage aan een compilatie als Sovjet War. In 2010 werd de aandacht op de groep terug gevestigd dankzij de compilatie 'Koude Golven', waarop drie nummers van Sovjet War preken. En nu staat de groep terug op de planken. We bespraken met zanger Bergy het verleden, het heden en de toekomst van de groep...
Het begon allemaal in 1979 met The Sovjets. Hoe is de groep ontstaan?
Drummer ‘Zip’ en eerste gitarist ‘Jan’ waren afkomstig uit dezelfde buurt, te Kortenberg. Beiden waren wild van de eerste punkgolf en vonden dat ze deze muziek ook konden spelen, zoals die gasten in England. Ze besloten in een obscuur keldertje met een zelfgemaakte versterker ‘die overigens prachtig klonk’ en een of andere derdehands drumstel van een drummer uit een balorkest het beste van hunzelf te geven. Ze hadden inspiratie te over en op één of andere manier is Ed ‘Den Tirre’ in Kortenberg verzeild geraakt. Waarschijnlijk door de één of andere punkchick, via via… je kent dat of niet? Het was volop koude oorlog, dus de Russen waren altijd kop van jut. De groepsnaam werd dan ook ‘The Sovjets’. Later zijn we dan verhuisd naar een garage en is Bergy ‘Rudy aka Rick’ er bijgekomen die dan de lead vocals overnam van de Zip.
In 1981 verscheen een cassette met 18 nummers van The Sovjets: ‘Bootleg’. Wat herinneren jullie zich van deze uitgave?
Ja, we hadden toen 18 nummers in ons repertoire en die werden dan met behulp van zo’n cassetterecordertje van Philips opgenomen in de garage. Het was er koud en kil, en om warm te krijgen speelden we het vuur uit ons gat en dat kon je horen op de tracks die toen zijn opgenomen. We verkochten deze cassette aan al onze vrienden fans en zo ging dat als een lopend vuurtje. De prijs was 200 BFR en daar zijn er verdomd veel van verkocht.
In 1982 veranderde de naam dan naar Sovjet War. Wat was de bedoeling van deze naamsverandering? Was de naamsverandering ook een teken van een geluidsverandering van punk naar post-punk?
Dat is spontaan gegroeid. De gitarist Jan is uit de groep gestapt om privé redenen. De punk van het eerste uur had zijn laatste adem uitgeblazen, we werden beïnvloed door andere richtingen binnen dit muziekgenre, onder andere de post-punk. En ‘Swoi’, de nieuwe gitarist, had ook een andere manier om nummers te schrijven. Dus vonden we het maar normaal om ook onze naam te veranderen. Dus ja, de naamsverandering hield een geluidsverandering in.
Hoe waren de relaties met andere groepen? We weten dat jullie samen met Red Zebra en Zyklome A opgetreden hebben. Was er een gevoel van eenheid in de scene?
Vraag het maar aan iedereen en ze zeggen allemaal hetzelfde. De sfeer was koeltjes. Een groot verschil met die gasten van in England en New York. Daar had men een hechte beweging. Hier speelde de concurrentie. Wij hadden het bijkomend nadeel dat we toen nog relatief jong waren tegenover de rest. Natuurlijk waren ze niet allemaal zo. We gaan ze niet echt bij naam noemen maar als ze dit lezen zullen ze wel weten over wie wij het hier hebben.
In 1982 verscheen een nummer van jullie – ‘The Nuthouse’ – op de compilatie ‘No Big Business’. Hoe waren de reacties?
Er werden in de pers - Humo, Joepie… - vergelijkingen gemaakt met Red Zebra. De kenners zagen wel het potentieel, maar het was nu ook weer niet dat ze ons als een raket in de hoogte schoten. We werden in het algemeen niet afgekraakt. Zoals ik al zei waren we een bende jonge gastjes. Alles zou verlopen zoals het moest verlopen.
Later dat jaar verscheen jullie single ‘It Became A Problem / Guns For Fun’. Daarvoor gingen jullie opnemen in Cleo Studio te Wezemaal. Hoe is dat verlopen? Waren jullie blij met deze uitgave?
Sommige mensen waren blij, anderen niet. In de controle kamer waren we zeer blij natuurlijk. Je luisterde constant naar opnamen die je op zo’n Philips recordje had opgenomen. En dan kom je dan voor de eerste keer in een professionele studio. Wat je daar voor de eerste keer hoort, daar begin je dan wel van te zweven natuurlijk. Dat is normaal. Later, maanden, jaren later begin je dan te analyseren. Sommige denken dit, anderen dat, deze klank of dat... Laten we zeggen dat we de mensen die ons daarbij geholpen hebben zeer dankbaar zijn ook al hebben we lang moeten zagen om dit te kunnen realiseren.
In 1983 besloten jullie er een eind aan te maken. Wat is er gebeurd?
Over scheidingen praten is nooit leuk natuurlijk. En dat draag je toch heel je leven mee. Niet elke dag natuurlijk, dat zo pas erg zijn, maar toch. Als jonge gasten hadden we op een gegeven moment redelijk veel succes, toch hier in deze streken. Maar ook daarbuiten begon de mayonaise aan te dikken. Op een stikhete avond in een bomvolle zaal te Everberg hadden we het dik verkloot. De kater achteraf was te zwaar om te boven komen. Het was geen gewoon braaksel meer het was pure gal dat er uit was gekomen.
In 2010 verscheen de single samen met het onuitgegeven ‘Just A Story’ uit dezelfde opnamesessie op de compilatie ‘Koude Golven’, een heel mooie verzameling van Belgische cold wave-groepen. Hoe is dat in zijn werk gegaan?
Die gast, Pieter Eykens van Onderstroom records, had iemand van ons gecontacteerd. Hij liep met één of ander plan om oude, obscure punk en post-punk materiaal terug uit te brengen. We vonden het een hele eer dat iemand die misschien 20 jaar jonger is dan ons op het idee kwam en het aandurfde om ons en andere groepen te bundelen op die ‘koude golven’ verzamelaar. Hij is dan aan de slag gegaan, ik denk zelfs gewoon met enkele mp3-tjes en een digitale minidisk.
In 2018 werd de groep hervormd. Hoe hebben jullie besloten om dat te doen?
In 2010 waren we nog eens bij elkaar, voor het eerst sinds de split. Daar is de aanzet gegeven. Maar om verschillende redenen is dat toen niet door kunnen gaan. Op een gegeven moment ergens in november 2018 is het er dan toch eindelijk van gekomen. Als op een gegeven moment de neuzen weer in dezelfde richting staan kan het dus toch. De gal is doorgespoeld. We hebben tot nu toe twee optredens gedaan. Vraag maar wat rond, de mensen die komen kijken beleven hun tweede jeugd… de punk is terug in zijn puurste vorm. Geen lawaai om het lawaai, maar een zoektocht naar de melodie in heel ons verhaal. Als deze coronashit gedaan is, gaat het vonken geven. Beloofd.
Jullie brachten ook een ep uit met de hernieuwde formatie: ‘All Systems Go’. Bestaat deze enkel uit heropgenomen oud werk, of staan er ook nieuwe nummers op?
Die 12” 45rpm EP is eigenlijk uitgebracht op enkele exemplaren enkel voor de grap. Het zijn 6 nummers gekozen uit de Bootleg cassette van uit 1981. Ik heb die nummers in mijn home studio voorzien van een voller geluid en de tracks gemasterd om ze zo op vinyl te kunnen laten trekken. Er zijn er trouwens nog enkele van te koop.
Jullie nummers waren zeer sociaal geëngageerd, en refereerden – zoals de naam van de groep – naar de koude oorlog. Zijn jullie nog steeds even geëngageerd? Wat maakt jullie kwaad in de wereld van vandaag?
Het is niet zo dat we een politieke band zijn. We kijken naar het journaal of wat dan ook – steeds met een kritische blik – en brengen dan verslag uit in onze teksten van wat we gezien of gehoord hebben. Natuurlijk zijn we zoals je zegt sociaal aangelegd en zullen we het altijd opnemen voor degenen die het wat minder hebben en zullen we de andere beschimpen die wat te veel aan het snoepen is. ‘The Receiver’, een nieuw nummer, gaat bijvoorbeeld over de manier waarop sommige mensen uit hun huis gezet worden. In mijn dagelijkse werk krijg ik hier soms mee te maken. ‘Killer’, ook een nieuw nummer geschreven ergens midden 2019, is eigenlijk een aanklacht tegenover de wereldprogrammatie. Bizar dat nog geen jaar later deze coronashit uitbreekt…
Wat zijn nu nog jullie plannen met Sovjet War?
We hopen dat deze coronakloterij snel zal verdwijnen, zoals iedere gewone burger trouwens. Want we hebben in Ottenburg in de Zevende Zegel nog het een en het ander recht te zetten. Ook een optreden in de Libertad te Leuven is hangende. In september geven we live optreden op de Durango Sessies van Radio Benelux te Beringen. En daarna is er een zalig optreden gepland waar we eigenlijk al te veel van hebben gezegd. Maar dat is niks, nieuwsgierigheid brengt van alles in beweging. Da’s punk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten