We waren best verrast toen Mildreda een paar jaar geleden hun terugkeer aankondigden. Wie al wat langer meedraait in de scene en een goed geheugen heeft, kent ze ongetwijfeld. Mildreda was de eerste groep van Jan Dewulf, die later de podia onveilig zou maken met Diskonnekted.
Hij trad in 2010 terug op als Mildreda op de laatste aflevering van wijlen het Gothic Festival. In 2015 brachten ze een nieuwe single uit: ‘Anthem’. Sindsdien was het evenwel terug stil geworden rond deze groep. Nu is er een volwaardige uitgave: ‘Coward Philosophy’. Maar denk niet te snel dat dit nieuw werk is. Neen, deze nummers werden in 2009 opgenomen, na een eerste reünie van Mildreda voor een verjaardagsfeestje.
Meer zelfs, een aantal nummers zijn vernieuwde versies van stukken die op cassettes verschenen in de jaren 90. Als bonus krijg je trouwens heel wat opnames uit de jaren 90: de democassette ‘De Laffe Denker’ uit 1996 én een optreden uit 1998. Het resultaat is dat je bedolven wordt onder 33 nummers die samen meer dan anderhalf uur innemen. Dat kan enkel op een digitale uitgave - helaas - maar dat maakt het niet minder indrukwekkend.
Laten we beginnen met de hoofdmoot van de cd: de 13 nieuwe opnames. Deze klinken zonder meer bitsig, agressief en scherp, en laat dat ook exact zijn wat we verwachten van Mildreda. Een aanval op je timpanen, maar wel eentje die je zal helpen om je frustraties te verbijten. Opener ‘Aborted’ heeft je meteen bij je nekvel en schreeuwt het uit in je oren. ‘Erasor’ - een nieuw nummer - gaat op hetzelfde stramien verder. Het klink dreigend en bombastisch. Doorheen de cd verandert de sfeer, en zo is er ook plaats voor meer melodische nummers als ‘Bright Side’, ‘How Do We Tell The Kids’ of afsluiter ‘Pale Blue Knot’. Eigenlijk zijn alle nummers goed, maar we vermelden toch nog ‘Anthem of Tomorrow’, ‘Fire’, ‘Stories’ en ‘Rush’ als hoogtepunten.
In een mooi artikel in Side-Line geeft Dewulf - behalve achtergrondinformatie bij elk nummer - ook inzicht in zijn invloeden: In Slaughter Natives, Numb, YelwoC, AmGod, Project Pitchfork, Front Line Assembly, Leather Strip, Skinny Puppy, Placebo Effect, The Eternal Afflict… Vreemd dat The Klinik niet vermeld staat, maar niet erg. Deze verschillende invloeden liggen misschien ver uit elkaar, maar ik kan jullie verzekeren dat Dewulf er op deze uitgave een samenhangend geheel van weet te maken.
De bonussen dan. Die maken met 20 nummers een belangrijk deel uit van deze uitgave. En ze zijn van een heel goede kwaliteit. Het geluid en de samples zijn uitstekend, en we kunnen goed begrijpen waarom Mildreda in de jaren 90 een sensatie was. De nummers zijn ongetwijfeld technisch minder uitgewerkt, maar ze zitten in dezelfde sfeer, en dat betekent dat ze bijzonder goed zijn. De live-opnames zijn zoals verwacht rechttoe rechtaan, maar ook zijn blinken uit omwille van hun goede kwaliteit. Je kan dus niet stellen dat het extensieve bonusmateriaal slechts een aanvulsel is. Of misschien wel, maar dan toch een heel goed aanvulsel.
Aangezien deze opnames uit 2009 stammen en aangezien we weten dat Mildreda intussen nieuw werk gemaakt heeft, vermoeden we dat ‘Coward Philosophy’ de voorbode is voor nog meer werk van Mildreda. Doch laat dit geenszins een reden zijn om geen aandacht te schenken aan deze uitgave, want ‘Coward Philosophy’ is een ontzettend sterk werk, en eentje waar ik nog vaak naar zal teruggrijpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten