Drie voormalige leden van Corpus Delicti die de handen in elkaar slaan om een nieuw project op te zetten. Daar moeten we beslist ons oor aan lenen. De erfenis van de legendarische gothrock groep opnemen is heus niet zo evident. En we blijven kritisch. Zo vonden we de projecten van Sebastien als Corpus en Kuta niet meteen de moeite waard. Maar dit is anders.
De cd steekt sterk van wal met ‘Until’, een pakkend post-punk nummer. ‘Parade’ is ongetwijfeld het sterkste nummer van dit debuut. En dat wil wat zeggen. Het pakkend refrein nestelt zich werkelijk in je hersenen. Zo staan er nog wat nummers op deze cd. ‘Sound/Wave’ klink vanaf de eerste noot als Joy Division. ‘Answers’ klinkt zelfs wat als Cocteau Twins. Een vette knipoog naar het verleden, maar toch fris genoeg.
‘National Pride’ en het titelnummer tonen aan dat er een verschuiving richting The Editors en Interpol is, maar toch blijven de wortels duidelijk. ‘The Escape’ is er wederom recht op. Eigenlijk staat er geen slecht nummer op deze cd. Klinkt dit poppy? Eigenlijk wel, maar dan poppy zoals David Bowie en The Cure het ook gemaakt hebben.
Press Gang Metropol heeft de kunst van de opzwepende gitaarlijnen en de pakkende refreinen goed onder de knie. De adrenaline spuit op bepaalde momenten werkelijk uit de luidsprekers. Van de teksten van Sebastien verstaan we wederom geen woord, maar dat was al zo ten tijde van wijlen Corpus Delicti.
Laat ons de vergelijking met Corpus Delicti gewoon niet maken. Ik hou van Corpus Delicti zoals ik van dit hou. Het is even goed, maar het is niet hetzelfde.
Press Gang Metropol
Geen opmerkingen:
Een reactie posten