Minimal wave, of synth wave indien u wil, is helemaal in. Denk aan Zanias, Selofan, Kaelan Mikla, Lebanon Hanover, NNHMN... En laat ons vooral de twee projecten van Hélène De Thoury niet vergeten, die allebei tot de toppers in dit genre behoren: het duo Minuit Machine en haar soloproject Hante. De eerste groep heeft twee ep's uitgebracht in de lockdown, het soloproject heeft net een nieuwe plaat: 'Morning Tsunami'. Die plaat komt Hélène bovendien live voorstellen op 2 oktober in De Klinker in Aarschot, dankzij de organisatie Into The Dark. Reden genoeg om een gesprek te hebben met De Thoury.
Dag Hélène. We zijn erg onder de indruk van je nieuwe Hante-plaat: 'Morning Tsunami'. Je kondigt deze plaat aan als je ‘meest geslaagde en geïnspireerde werk tot nu toe’. In welke zin is dit werk een evolutie ten opzichte van je vorige platen?
Hallo! Allereerst heel erg bedankt! Er gebeurde iets dat ik niet kan verklaren toen ik ‘Morning Tsunami’ componeerde. Het was alsof ik echt één was met de muziek, dat het een verlengstuk van mij was. Ik had me nog nooit zo gevoeld. Ik denk dat er met alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd een aantal diep verborgen emoties naar boven gekomen zijn en nieuwe gevoelens teweeggebracht hebben die ik naar buiten moest brengen. Er was ook de wens om geen concessies te doen op het vlak van stijl, productie, visuals. Ik maakte me los van de druk die je als artiest hebt om een bepaald type publiek aan te spreken, om dansvloerhits te scheppen. Ik ben ook afgestapt van de klassieke ‘strofe/refrein’-constructie. De meeste nummers zijn progressief opgebouwd en het duurt soms lang vooraleer ze op gang komen. Ik wist dat het een risico kon zijn, dat mensen minder aangegrepen zouden worden of zich niet in de nummers zouden terugvinden. Ik testte nieuwe manieren van werken, met behulp van nieuwe plug-ins, nieuwe virtuele synths. Ik vernieuwde mijn scala aan geluiden. Uiteindelijk werd ik beloond voor het nemen van dit risico, want de ontvangst was buitengewoon!
Kun je ons iets vertellen over de titel ‘Morning Tsunami’?
Ik was op zoek naar een heel persoonlijke titel om het album te begeleiden. Ik dacht al snel aan de Tsunami omdat het een woord is dat ik zowel heel mooi vind als waar ik van schrik. Het is een terugkerende nachtmerrie die ik heb. Ik ben op een strand of in een stad en er komt een enorme golf in de verte. En er is geen manier om eraan te ontsnappen. Ik heb het woord ‘ochtend’ ermee geassocieerd omdat ik vaak dit soort nachtmerries heb als ik 's ochtends weer inslaap. Het is een heel bijzonder moment, tussen twee werelden. Dit was al een heel belangrijk thema in mijn album ‘Between Hope & Danger’: de zoektocht naar die momenten waarop het mogelijk is om de realiteit te ontvluchten, die ons helaas altijd inhaalt.
Alle teksten op ‘Morning Tsunami’s zijn van jouw hand. Voel je geen behoefte meer om andere mensen aan te spreken om teksten te schrijven, zoals je deed op ‘FIERCE’ of met je andere band Minuit Machine?
Ik zou liever het omgekeerde zeggen, dat ik het soms nodig vind om mijn eigen verhaal te kunnen schrijven, om de emoties ook zelf in woorden naar voren te brengen. En dat is een van de redenen waarom ik Hante heb gemaakt. Toen ik ‘FIERCE’ begon te componeren, was het 2 jaar geleden dat Amandine en ik met Minuit Machine waren gestopt. Ik wilde de creatieve inertie herontdekken die je hebt als je met meerderen een nummer componeert. Daarom heb ik toen verschillende artiesten uitgenodigd om teksten op het album te schrijven en te zingen. Maar nu we Minuit Machine opnieuw hebben opgestart, ben ik blij deze verborgen, eigen tuin van Hante terug te vinden en mezelf volledig te kunnen uiten via dit project.
Ik vind het heel leuk dat je zowel in het Frans als in het Engels zingt. Was het iets dat van nature kwam of was het een vooropgezet idee? Hoe bepaal je of een tekst in het Frans of in het Engels zal zijn?
De teksten komen vreemd genoeg gemakkelijker tot mij in het Engels. Ik heb de indruk dat je met een paar woorden een heel sterk idee kunt overbrengen. Terwijl dat in het Frans ingewikkelder is, vind ik. Maar het blijft mijn moedertaal en ik voel de behoefte om het in mijn muzikale project op te nemen omdat ik wil dat het 100% overeenkomt met mij. Soms, als ik een eerste ingeving heb van een tekst in het Frans, grijp ik de kans en verken ik het tot het einde.
Het album ‘Morning Tsunami’ is gemaakt in COVID-tijden. Heeft de lockdown je werk beïnvloed?
Natuurlijk! Zoals ik al zei heeft deze periode veel emoties losgemaakt en dat heeft mij enorm geïnspireerd. De lockdown, het gevoel van hulpeloosheid, het verdriet en de angst waarin de wereld was ondergedompeld… Maar het was niet allemaal negatief, ik heb mezelf grondig terug in vraag gesteld, zoals veel mensen, en er is onvermijdelijk een voor en een na in onze persoonlijke ontwikkelingen. Ik heb ook veel tijd genomen om me te laten inspireren, veel muziek te beluisteren en projecten te ontdekken die mij enorm hebben beïnvloed in het tot stand komen van de plaat, zoals het album ‘Unreleased Tracks’ van Kas:st.
Tijdens de lockdown hebben jullie ook twee ep's uitgebracht met Minuit Machine: ‘Don't Run From The Fire’ en ‘Basic Needs’. Ik heb het gevoel dat veel artiesten tijdens de lockdown geen platen durfden uit te brengen. Waarom heb je toch besloten om deze platen uit te geven in deze periode?
Ik zou zeggen dat hier twee redenen voor zijn. Allereerst moesten we financieel gezien gewoon verder doen. Er was geen sprake van dat we de projecten zouden laten doodbloeden. Maar daarnaast realiseerde ik me heel snel dat mensen – in tegendeel tot wat vele artiesten dachten – naar nieuwe muziek wilden luisteren en dat ze bereid waren om artiesten nog meer dan normaal te steunen. Het is natuurlijk niet zo eenvoudig om een ep of een album te promoten zonder dit met een tour te combineren. Maar of het nu voor Minuit Machine was of voor Hante: we voelden echt enthousiasme bij elke uitgave en dat heeft ons overtuigd!
Ook Minuit Machine, waarin je wordt begeleid door zangeres Amandine Stioui, is een cultgroep geworden. Is het niet een beetje schizofreen om tegelijk in twee groepen actief te zijn?
Het is soms een beetje ingewikkeld, ja. Maar het is meer een kwestie van organisatie. Uiteraard een kalenderorganisatie maar ook in je hoofd, om niet alles door elkaar te halen en vooral niet te veel door het ene of het andere project te worden beïnvloed. Ik denk dat ik erin geslaagd ben om de twee werelden van elkaar te onderscheiden. En ook om te accepteren dat ze verschillende wegen kunnen inslaan. Het is niet altijd makkelijk, maar ik werk eraan!
Je hebt ook je eigen label Synth Religion, dat platen uitbrengt van Hante en Minuit Machine, maar ook van andere artiesten als Fragrance, Marble Slave, The Colder Sea en Box and the Twin. Ik zie dat je actief meewerkt aan de platen van deze groepen, je doet de productie of de mastering, of je componeert zelf mee. Hoe selecteer je de groepen waarmee je samenwerkt en wat bepaalt je mate van betrokkenheid?
De meeste artiesten die ik op het label heb uitgebracht, zijn vrienden of mensen die ik onderweg heb ontmoet en met wie ik op persoonlijk, meer nog dan professioneel niveau, goed overeenkom. De enige uitzondering is The Colder Sea, die me mailden en ik werd verliefd op hun muziek! We hebben elkaar helaas nooit ontmoet. Het probleem dat ik nu heb is dat ik niet veel tijd meer heb om voor andere artiesten te werken. En hoe meer mijn projecten groeien, hoe minder ik in het label kan investeren. Dus concentreer ik me nu, wat de productie betreft, op mijn twee persoonlijke projecten.
Met al deze activiteiten geloof ik dat je wel moet leven van je muziek. Lukt dat? Ook en vooral in de moeilijke maanden die we net hebben doorgemaakt?
Ik kan rondkomen, ja, maar met moeite moet ik zeggen! Ik heb enorm veel geluk dat ik een gemeenschap van enthousiastelingen heb die me steunen en die merchandising bleven kopen toen de concerten allemaal werden geannuleerd. Daardoor kon ik blijven werken, moest ik zelfs blijven produceren. Ik hoop dat het met de terugkeer van de concerten steeds beter wordt! Want het is een vicieuze cirkel die je nodig hebt: hoe meer concerten je speelt, hoe meer men je opmerkt, hoe meer men naar jou luistert, hoe meer merch je verkoopt, hoe meer je kan spelen etc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten