Het verhaal van de ‘schwarze Schmetterling’ –
oftewel zwarte vlinder – speelt zich af in de donkere toren. Asp leeft
er in totale afzondering. Of toch niet; ook de ‘zwarte vlinder’ woont in
de donkere toren. Wie deze zwarte vlinder net is, is niet helemaal
duidelijk. Een vijandig individu, een duister alter ego van Asp, of een
parasiet die zich in Asp gevestigd heeft en zijn leven verzuurd... Vast
staat dat Asp het goede beoogt terwijl de zwarte vlinder slecht en
destructief is. En dit, het eeuwige gevecht tussen goed en kwaad, al dan
niet binnen één persoon, is een klassiek thema waarover je kan blijven
schrijven.
ASP, de groep is genoemd naar de initialen van meesterbrein Alexander
Spreng, heeft tussen 2000 en 2007 vijf cd’s uitgebracht in de cyclus van de zwarte vlinder.
Het is een indrukwekkend oeuvre – niet in het minst door de
buitengewoon geïnspireerde en verscheiden teksten van Spreng – en de
groep heeft er dan ook veel succes mee geoogst.
Het ziet er voorlopig naar uit dat er geen vervolg meer komt op het
verhaal van de zwarte vlinder. ASP had deze 2008 even op pauze gezet om
de zeer succesvolle dubbel-cd ‘Zaubererbruder - Der Krabat-Liederzyklus’
uit te brengen – gebaseerd op de kinderroman ‘Meester van de zwarte
molen’ – en kondigt nu het begin aan van de ‘Fremd’-cyclus
aan, waarvan de eerste cd in oktober uitkomt. En dus vond de groep – of
misschien moeten we na de recente personeelswissels maar besluiten dat
ASP het werk is van Spreng – om de fans eens goed te verwennen met een
boek en 10 cd’s die de volledige werk rond de zwarte vlinder omvatten.
Laat het mijn grote teleurstelling zijn dat de teksten niet
opgenomen zijn in dit boek. Die zijn – voorlopig toch – terug te vinden
op de website van de groep, en er bestaat ook een boekuitgave van (die
net als deze box niet volledig gratis is). Ik heb alvast het gevoel dat
deze uitgave niet echt ‘komplet’ is zonder de teksten. Als je de moeite
neemt om een boek van meer dan 100 bladzijden te maken om dit werk te
illustreren, had je dit essentieel aspect toch moeten opnemen.
Afgezien daarvan niets dan goed over deze uitgave. Het boek bevat hoogstaande kleurendruk van
de volledige artwork voor al de verschillende cd’s, voor een groot deel
afkomstig van de ondertussen in gothic-kringen erg begeerde grafische
kunstenaar Ingo Römling of Monozelle (die trouwens ook muzikaal
bijdraagt op verschillende nummers).
Het duurt natuurlijk even om de verzameling cd’s door te nemen. Mij valt op hoe ongemeen goed deze
groep van meet af aan was. Elke cd uit de cyclus is uitstekend en bevat
een paar nummers die je als klassiek mag beschouwen. (Wie een beperkter
budget heeft en enkel met deze klassiekers tevreden is, kan zich nog
steeds de dubbel-cd-compilatie Horror Vacui aanschaffen.) En vanaf de
derde cd – Weltunter – wordt het allemaal nog veel beter. Het hoogtepunt
is ongetwijfeld het vijfde en laatste deel: de dubbel-cd Requiemembryo.
Cd’s 7 tot en met 10 bevatten dan weer de singles
uit deze periode, met een aantal remixen en leuke covers. Dingen die je
wellicht niet uit jezelf zou kopen, maar die je in deze vorm zeker niet
afslaat.
Oh ja, bekijk ook de video van ‘Me’, een
animatieclip die in 2008 verscheen bij de Horror Vacui-compilatie en die
het concept van de ‘schwarze Schmetterling’ prachtig weergeeft.
Dit artikel verscheen in Dark Entries op 26/09/2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten