dinsdag, april 12, 2016

Project Pitchfork: Pitchfork rust nooit. Er staat altijd iets nieuws en interessant in de pijplijn.

25 jaar al vuurt Project Pitchfork ijzersterke nummers op ons af. Nummers van verontwaardiging, woede, maar ook van liefde, voor de mensen en voor de natuur. Project Pitchfork was van meet af aan enorm succesvol, en met een carrière die zo lang en kwaliteitsvol is, is het logisch dat ze gevraagd werden om het BIM festival af te sluiten op zaterdag 19 december. Zanger Peter Spilles en toetsenist Jürgen Jansen staken even de hoofden bij elkaar onze vragen te beantwoorden.

Project Pitchfork staat bekend als een erg geëngageerde groep. Veel teksten handelen over de schade aan de natuur en de mens die onze huidige manier van leven berokkent. Hoe zouden jullie de boodschap van de groep synthetiseren?

Peter Spilles: Na zoveel platen en hopen nummers is het niet zo gemakkelijk om een eenvoudige uitspraak te doen over de boodschap van de groep. Er zijn zoveel boodschappen geweest over zoveel aspecten van het leven, de natuur, de geest, het universum en de betekenis van de kleinste tekening tot de groots mogelijke manier om als mens te denken, en dat maakt je vraag moeilijk te beantwoorden. Misschien kan je het zo stellen: overleef de gruwel van het alledaagse leven en denk er af en toe aan dat je geest gevormd is uit de overschot van vele sterren. En doe nu iets goeds. Het is mogelijk.

Er is natuurlijk een paradox in een groep die ons vertelt hoe slecht de dingen gaan, en ons toch blijft oproepen om er iets aan te doen. Hoe voelen jullie zich daarbij?

PS: Dat is geen paradox. Het is mogelijk en wij doen het. Een paradoxon is iets dat absoluut onmogelijk is.*

Hoe voelen jullie zich bij het huidig niveau van sociaal engagement in de wave & goth scene. Ik heb soms het gevoel dat goths vroeger meer gepolitiseerd waren, en dat de scene meer escapistisch geworden is, met meer referenties naar fantasie of het buitengewone…

PS: Dat is iets dat varieert in de tijd en dat ook heel erg kan verschillen naargelang van de plek waar je leeft. In Duitsland zijn er heel wat gepolitiseerde mensen in de gothic scene, en ze werken hard om iets te bereiken.

Heel wat van jullie teksten bevatten religieuze referenties, alhoewel andere teksten georganiseerde religie bekritiseren. Hoe moeten we dat opvatten?

PS: Georganiseerde religie - of beter nog: dogmatische religie - is onzin en niemand heeft iemand nodig om haar te vertellen waarin ze moet geloven, omwille van de wetenschappelijke bewijzen van wat er echt is.

Jürgen, jij bent bij Pitchfork gekomen in 1997 - ten tijde van het eerder controversiële ‘!Chakra:Red!’ - nadat je eerder een aantal platen van Pitchfork had geproduced en samenwerkingen had met andere artiesten als The Cassandra Complex, Wolfsheim, Die Krupps. Hoe kijk je terug op je tijd met de groep?

Jürgen Jansen: Ik kijk met heel veel trots terug. We hebben heel wat platen gemaakt en over de hele wereld gespeeld. Maar ik kijk ook uit naar wat er nog komen zal. Pitchfork rust nooit. Er staat altijd iets nieuws en interessant in de pijplijn. Dat is een verschil met andere groepen, die een lange pauze nemen nadat ze een plaat of een tournee afgewerkt hebben. Wij zijn een 24/7 moto die geweldig is om mee te rijden.

Als ik de notities op de laatste cd’s bekijk, lijkt het wel of jij, Peter, al het werk in de studio alleen doet, van het schrijven van de nummers tot de opnames en de productie. Klopt dat? Wat is de betrokkenheid van de andere groepsleden?

PS: Wel, ik heb ze nodig om over heel de wereld op te treden, en ook voor foto’s en video’s.

Hoe kwam het contract met Trisol tot stand? En hoe verhoudt zich dat met het bestaan van jullie eigen label Candyland Entertainment?

PS: We hebben ons label een tijdje geleden afgesloten, want het was niet meer noodzakelijk om er nog veel werk in te steken. Trisol was geïnteresseerd om met ons samen te werken, en we maakten en prachtig contract dat beide zijden ten goede komt. Bovendien is Trisol heel sterk in het maken van hoogkwalitatieve hoesjes, wat de enige manier is om vandaag nog cd-kopers te vinden.
Het eerste internationaal optreden van Project Pitchfork vond plaats in België in 1992. Helaas dateert het laatste - geweldige! - optreden alweer van 2012. Zijn jullie blij om terug te komen, en wat kunnen we verwachten op het BIMfest?

PS: Ja, we zijn zeer blij van terug naar België te komen en we kijken erg uit naar het optreden op BIMfest. Verwacht je maar aan een reis doorheen 25 jaar Project Pitchfork nummers en een adembenemende show van de titanen van de electro-gothic scene.

We hopen jullie daar allemaal te zien.

* Na het interview vond nog een korte uitwisseling plaats over de betekenis van het woord ‘paradox', die we hier weergeven.

Xavier Kruth: Beste Peter. Een paradox is - en ik citeer gewoon wikipedia - ‘een ogenschijnlijk tegenstrijdige situatie’. Ik vermoed dat er een licht verschil van betekenis is met de betekenis van ‘Paradoxon’ in het Duits, waar het een ‘onoverkomelijke contradictie’ is.
Bijvoorbeeld, het feit dat we nog nooit zo rijk en vrij geweest zijn lijkt in strijd met het feit dat er nog nooit zoveel depressies geweest zijn, en dat hun aantal lijkt toe te nemen met hoe rijken en vrijer we worden. In die zin zou je het ook paradoxaal kunnen vinden dat mensen die altijd die steeds aandringen op hoe slechts alles gaat, zo gemotiveerd zijn om zich voor positieve alternatieven in te zetten, ook al gebeurt dat de hele tijd.

Peter Spilles: Fijn om je verduidelijking bij je vraag te lezen. Maar verwar alsjeblieft het ‘gevoel’ niet waar je me naar vroeg met de juiste betekenis van een woord dat je in wikipedia opgezocht hebt.
Je uitleg bij de vraag die je eigenlijk wou stellen is veel beter dan je oorspronkelijke vraag over ‘een paradox in een groep’ waar ik nu eenmaal lid van ben, die je vraag beantwoord naar de paradoxale structuur van een ‘groep’ zoals jij die kent. Wellicht zouden we beter geen oude Griekse woorden gebruiken die we meer exact zouden kunnen uitleggen in het Engels, Nederlands of Duits.


Geen opmerkingen: