Muziek maken op gevaar van je leven? Weinige mensen zullen het ervoor over hebben. AlNamrood doet dat wel. AlNamrood komt uit Saoedi-Arabië, en daar is metal uit den boze, zeker als je bovendien nog eens teksten hebt die zich afzetten tegen maatschappij en religie. Hoe het is om in dergelijke omstandigheden te leven? We vroegen het aan AlNamrood-gitarist Mephisto…
Jullie spelen black metal in Saoedi-Arabië, een extreem religieus en conservatief land. Jullie hebben reeds problemen gehad met de veiligheidsdiensten in jullie land. Indien jullie aangehouden worden riskeren jullie mogelijks zelfs de doodstraf. Jullie houden daarom jullie identiteit geheim en zijn uiterst voorzichtig in jullie communicatie. Hoe groot is het gevaar dat jullie lopen en hoe gaan jullie daarmee om?
Het gevaar is groter dan kolossaal! Een blasfemische groep zijn staat gelijk aan oorlog voeren tegen het ganse land. De islam is de basis van het land en het islamitische regime is het gevestigde systeem van politiek en recht. Bovendien is antireligieus zijn hetzelfde als apostasie, waarop de doodstraf staat in het islamitische recht in Saoedi-Arabië. We hebben hier geen enkel contact met niemand. We houden ons leven extreem geheim.
Jullie platen zijn heel professioneel opgenomen, wat verwonderlijk is voor een groep die in volledig isolement en geheimhouding opereert. Hoe krijgen jullie dat gedaan?
Door een PC en online aangekochte opnameapparatuur te gebruiken. Dankzij het internet kunnen we het geluid deftig opnemen, op een manier die aangenaam in onze oren klink. Er zijn hier uiteraard geen studio’s, want die zijn ‘haram’. Alles wordt thuis opgenomen, in een zeer discrete omgeving, ver van publieke ogen of oren.
Mephisto, je bent het enige constante lid van AlNamrood. De groep heeft verschillende muzikanten zien komen en gaan, vooral zangers. Is dat geen dreiging voor de geheimhouding waarin jullie leven? Hoe creëren jullie contact met potentiële nieuwe groepsleden?
Uiteraard, het is het grootste probleem van AlNamrood… AlNamrood startte als een tweemansproject. Het werd gesticht door de voormalige zanger ‘Mukadars’, die zijn interesse om een midden-oostelijke metal groep met Arabische teksten op te richten deelde met toetsenist ‘Ostron’. Maar toen de zaken ernstig werden zagen sommige leden ervan af, in het bijzonder omdat we dagelijks mensen zien ondergaan omwille van zielige zaken als het posten van een tweet of een foto die de moslimgemeenschap krenkt. Sommige leden vonden het risico niet de moeite waard. De tweede zanger kwam uit de Bahreinse groep ‘Narjahanam’, maar hij was enkel een gastzanger aangezien hij de groep verliet in de loop van de opnames voor het tweede album. De derde zanger was afkomstig uit de groep ‘Thamud’ uit de Verenigde Arabische Emiraten. Hij was eveneens een gastzanger en verklaarde dat hij niet verder kon gaan met AlNamrood. De vierde zanger is Humbaba. Hij is onze huidige zanger en is het meest gemotiveerd om deze strijd verder te voeren.
Sommige mensen hebben gesuggereerd dat jullie eerder uit Syrië zouden komen dan uit Saoedi-Arabië. Wat antwoorden jullie op dergelijke verdenkingen?
Wij geven er geen moer om. We doen wat we willen en zij moeten zelf beslissen wat zij denken. We hebben geen interesse om de ideeën van mensen in eender welke context recht te zetten.
Afgezien van de titels hebben we weinig informatie over jullie teksten. We kunnen evenwel raden dat ze over belangrijke zaken als geschiedenis en filosofie handelen. Waarom houden jullie ze geheim? Zouden ze niet handig zijn voor mensen die jullie muziek willen begrijpen?
Gewoon omdat ze als materieel bewijs tegen ons gebruikt kunnen worden. Tot nu toe vechten we een oorlog in de schaduw uit. Een enkele uitschuiver kan ons in de gevangenis doen belanden, als we daarvoor al niet gedood worden. We hopen dat onze fans hier begrip voor kunnen opbrengen. We kunnen ons dit grote gevaar niet veroorloven enkel om mensen meer inzicht te geven op onze teksten.
Jullie laatste cd ‘Diaji Al Noor’ (duisternis van onrecht) gaat over de verdeling van de samenleving in leiders en slaven. Aan de ene kant zou je kunnen zeggen dat de mensen te onwetend zijn en dus hun statuut als slaven verdienen. Anderzijds zou je de mensen kunnen oproepen om in opstand te komen en hun leven te verbeteren. Kan je ons meer vertellen over hoe jullie deze thematiek benaderd hebben?
Beide scenario’s zijn correct. Mensen zijn zo onwetend dat ze hun leiders verafgoden en deze versterken in hun positie. Religie wordt gebruikt om hun gedachten van de waarheid af te leiden. Slavernij is een tweezijdige equatie: de ene zijde kan niets forceren zonder dat de andere bereid is om het te aanvaarden. Op onze cd beschrijven we dit fenomeen, en het is aan de luisteraars om het te interpreteren, om het te verwerken op de manier die hen het beste past.
Terwijl het westen steeds kritischer wordt ten aanzien van Saoedi-Arabië lijkt het land steeds repressiever op te treden tegen dissidenten. De zaken rond Raif Badawi, Ali Mohammed Baqir al-Nimr en Ashraf Fayadh hebben hier veel verontwaardiging gewekt, en we weten dat er nog meer individuen zijn als hen, wiens namen onbekend blijven. Hoe denk je dat de zaken zullen evolueren?
Ik geloof dat het niets zal uitmaken. Deze mensen worden in het westen misschien gezien als slachtoffers, maar hier worden ze beschouwd als criminelen die de dood verdienen. De zaken gaan zoals de massa het wil, ongeacht de schuld en de onschuld. En de regering heeft het hier zeer sterk gespeeld. De reactie van de massa was zeer gunstig voor de beslissingen van de regering.
In Iran werden twee leden van de metalgroep Confess gearresteerd. Ze kijken op tegen gevangenisstraffen voor ‘misdaden’ als het spelen in een illegale groep en gesprekken voeren met buitenlandse radiozenders. Ze riskeren zelfs de doodstraf indien ze schuldig bevonden worden aan ‘blasfemie’. Wat zijn jullie gevoelens over deze zaak?
We vinden het erg spijtig voor hen. We beeldden ons op een bepaald moment in dat we in hun plaats zouden zijn. Wat zouden we doen? Zijn wij de volgende? Afgezien daarvan kunnen we met onze voeten op de grond blijven. Ik geloof dat als het gevaar tot op dit punt geëscaleerd is, deze mensen de eersten zullen zijn om een vluchtelingenstatuut te krijgen in een land dat het menselijke leven hoog in acht neemt.
Jullie werken momenteel aan een split-cd met de Kirgizische groep Darkestra. Ze spelen eveneens epische en folk geïnspireerde black metal. Wat mogen we ervan verwachten?
Verwacht maar dat het geweldig zal zijn! Op onze zijde van de split hebben we deze keer een ander onderwerp opgenomen. Ons concept is gebaseerd op het Shakespearestuk ‘De koopman van Venetië’ waarin we het onrecht van woekerrente illustreren, en de manier warop de rijken de armen kunnen manipuleren. Muzikaal zullen de nummers zoals gewoonlijk hard zijn, met de unieke AlNamrood-aanpak geleid door de psychotische zang van Humbaba.
Je hebt in verschillende interviews gezegd dat jullie op zoek zijn naar manieren om Saoedi-Arabië te verlaten. Zijn jullie dat nog steeds van plan?
Ja, natuurlijk, maar er zijn een paar moeilijkheden waarover ik het hier niet kan hebben. We weten niet zeker of ze in de nabije toekomst opgelost kunnen worden, maar we blijven hopen. Daar leven we voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten