woensdag, april 29, 2015

B9: Belgian Cold Wave 1979-1983

Een tijdsdocument van bijzondere waarde. Een getuigenis van het bruisende muzikale leven in Brussel op de breuklijn tussen de jaren 70 en 80. ‘B9’ kwam in 1981 uit op Sandwish Records. (De toevoeging ‘Belgian Cold Wave 1979-1983’ kwam er in 2007, toen een cd-versie met bonusmateriaal met werk tot 1983 verscheen.) Sandwish was het eerste belangrijke onafhankelijke platenlabel in België, verbonden met de Casablanca Moon platenwinkel. Met zalen als Plan K. en Ancienne Belgique en de nabijheid van het Nederlandse kunstensubsidieparadijs wist Brussel snel op de new wave trend in te pikken.

Sandwish werd weldra vergezeld van Les Disques du Crépuscule en Crammed Records, maar er bestond een redelijk absurde rivaliteit met deze laatsten die door Sandwish als meer elitair en arty farty beschouwd werden. Deze compilatie gaat dus vooral op de groepen van Sandwish in, met nog een paar projecten uit hun periferie. De meeste van deze groepen klinken als obscure onbekenden in mijn oren. Enkel Polyphonic Size en Pseudo Code zeggen me iets. Maar eigenlijk ken je er meer, want de groepen uit deze scene onderhielden vaak incestueuze relaties met elkaar. En met grotere namen als Front 242 en The Names, die dan ook bij de bonusnummers op de cd opgenomen zijn.

Zo was Kid Montana één van de eerste groepen van Jean-Marc Lederman, een man die later bij The Weathermen - samen met Bruce Geduldig, die in 1982 in Brussel neerstreek met Tuxedomoon - het schone weer zou maken. Lederman speelt ook mee in Digital Dance, één van de eerste en betere new wave bands van Belgische bodem. Prothese was een project van Daniel Bressanutti, die niet veel later Front 242 zou oprichten. Tristes Tropiques - een hoogtepunt, trouwens - was dan weer de groep van Raf Bauwens, die als concertorganisator en zaakvoerder van Sandwish en Casablanca Moon een kernrol speelde in de toenmalige scene. Idem voor Michel Lambot, de partner van Bauwens, die in verschillende projecten op deze compilatie meespeelde.

De grootste constante op deze cd is het minimalisme, dat de ene keer elektronisch klink, de volgende keer in post-punkvorm komt en nog later als new wave klinkt. Sommige van deze nummers zijn echte rariteiten, afkomstig van projecten die geen lang leven beschoren waren en heel weinig uitgebracht hebben. Maar ze vormen een geheel. Het geheel krijgt ook extra kracht door de uitvoerige tekst van James Nice - oprichter van LTM Recordings en auteur van 'Shadowplayers: The Rise and Fall of Factory Records' - die zowel de tijdgeest als elke deelnemende groep met kennis van zaken beschrijft.

De bonusnummers dan. Zoals gezegd zijn dit bekendere groepen als Front 242, The Names, Siglo XX en Bertholer. Sommige groepen hebben banden met projecten uit de oorspronkelijke compilatie, andere niet. Mijn eerste gevoel was dat en vooral kopers wou aantrekken door bekende namen op te nemen, maar uiteindelijk hebben ze wel degelijk een toegevoegde waarde omdat ze de omtrek van de tijdsgeest verder aanvullen. De grootste waarde van deze compilatie schuilt echter in de originele compilatie, die een aanrader is voor eenieder die zich wil verdiepen in de geschiedenis van de Belgische cold wave.

Geen opmerkingen: