Benieuwd naar wat onderzoekers uit Oxford University publiceren in het befaamde medische tijdschrift The Lancet Psychiatry over de link tussen gothic en depressie? Dat beiden verbonden zijn, inderdaad. De resultaten kun je niet zomaar wegwuiven, want het gaat hier over een grootschalig longitidunaal onderzoek, wat wil zeggen dat jaar na jaar dezelfde doelgroep ondervraagd wordt. De doelgroep zijn kinderen die in 1991-1992 geboren zijn in het voormalige district Avon in Engeland. Iets minder dan 15.000 'kinderen' - intussen zijn ze natuurlijk volwassen - nemen deel aan de studie. Uiteraard vallen daar in de loop der tijd mensen uit weg, maar dan nog blijft dat een enorm aantal. Het feit dat mensen wegvallen kan evenwel een invloed hebben op resultaat, bijvoorbeeld omdat - zoals de onderzoekers zelf toegeven - vooral de hoger opgeleide participanten trouw blijven deelnemen.
In een eerste stap moesten deelnemers op de leeftijd van 15 aanduiden in hoeverre ze zichzelf konden identificeren met verschillende subculturen: sportief, populair, skaters, goths, et cetera. 3694 vulden de vraag over goth in, waarvan 154 zich heel erg met goth identificeerden, 292 meer dan wat, 523 een beetje, 884 niet erg veel en 3694 helemaal niet. Het aantal mensen dat zich met goth identificeert is erg laag, maar er lopen dan ook niet zoveel goths rond. Op 18 jaar - en eigenlijk ook reeds op 15 jaar - werd gepeild naar het aandeel klinische depressies - dat zijn depressies die ernstig genoeg zijn om medisch behandeld te worden - en zelfmutilatie, al dan niet met het doel om zelfmoord te plegen.
De resultaten zijn wat ze zijn: hoe groter de verbondenheid met gothic, hoe groter het aantal depressies en de kans op zelfmutilatie. Vrees echter niet indien u zich hier niet in herkent, de cijfers gaan van 6% bij diegenen die zich helemaal niet met goth identificeren tot 18% bij diegenen die zich heel sterk identificeren met goth. Niet elke goth is depressief of pijnigt zichzelf, maar toch zijn dit geloofwaardige resultaten.
Belangrijker is de discussie naar de oorzaken van deze resultaten. Zou gothic depressie veroorzaken, of zou gothic net mensen aantrekken die vatbaar zijn voor depressie. Hoewel de onderzoekers zich hier niet definitief over uitspreken, brengen ze heel veel argumenten aan voor de tweede optie. Wie zich aangetrokken voelt tot de goth-cultuur zal vaker een familiegeschiedenis van depressie hebben (en er zijn goede redenen om aan te nemen dat er een genetische factor meespeelt in de kans op depressie), heeft al emotionele problemen als depressie meegemaakt vooraleer hij goth werd, en heeft problemen met leeftijdsgenoten gekend, zoals gepest worden. Dat het aantal depressies bij goths stijgt op 18 jaar kan toegeschreven worden aan het feit dat depressies nu eenmaal pieken op die leeftijd.
Of u het nu graag hebt of niet, deze studie ligt in de lijn van vorige studies, al heeft die veel meer geloofwaardigheid omwille van de grote doelgroep. Het spijtige is echter dat niet wordt ingegaan op een hypothese die ontstond in een studie uit The British Medical Journal uit 2006, waarin werd gesteld dat goths inderdaad meer leden onder depressie en zelfmutilatie, maar dat dit minder gebeurde nadat ze in de subcultuur getreden waren. In zekere zin zou gothic mensen met depressieve en zelfdestructieve neigingen net kunnen beschermen, door hen een artistieke en creatieve manier te bieden om met hun negatieve gevoelens om te gaan, en door een gevoel van verbondenheid te creëren met mensen die net als hen denken. Ik geloof daar alvast in.
Lees het volledig artikel in The Lancet Psychiatry (in het Engels)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten