Geometric Vision is een echte revelatie voor al wie van new wave, post-punk en batcave houdt. In 2013 brachten ze al een eerste cd uit - dream - die vol stond met melancholische wave, geïnspireerd op de jaren 80 in het algemeen en op The Cure in het bijzonder. U begrijpt best dat we die cd al heel goed vinden. Konden we toen voorspellen dat ze deze eerste uitstekende cd moeiteloos gingen overtreffen met diens opvolger? Toch is dat het geval.
De nummers volgen een vast recept, voortgestuwd door de drijvende bas van Gennaro Campanile en een volledig doorslaande drummachine. Daarbovenop krijgt u enorm sterke melodische gitaarlijnen van Roberto Amato. De synths zorgen voor een extra melancholische diepgang, en de in reverb en delay badende zang van Ago Giordano houdt het midden tussen wanhoop en waanzin.
We moeten Geometric Vision natuurlijk beschouwen als een gitaargroep, doch toen ik de groep kon spreken voor hun optreden op het Ceremony Festival in Brussel, bleken ze een buitengewone kennis van de Belgische scène te hebben, en meer bepaald van onze electro uit de vroege jaren 80. Zanger Ago Giordano zei zelfs dat zijn liefde voor new wave begonnen was met groepen als Absolute Body Control en The Neon Judgement. De invloeden daaruit waren misschien meer opzichtelijk op het debuut ‘dream’, maar we vinden het toch de moeite om te vermelden.
Het grote voordeel van deze cd is dat hij bijzonder coherent is, doch afwisselend genoeg om niet te vervelen. Sommige nummers neigen naar punk, andere naar minimal wave. Het resultaat is een prachtwerk dat je 50 minuten lang in de ban houdt. Luister, we willen u niet meer horen klagen dat er te weinig goede gitaarwave gemaakt wordt vooraleer u deze cd - en zijn voorganger - in huis hebt gehaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten