zondag, oktober 30, 2016

Messier 39: Coil

Messier 39 is een relatieve nieuwkomer, en maakt muziek die zonder twijfel als minimal wave gecategoriseerd mag worden. Het is een duo bestaande uit een toetsenist en een zangeres, maar verder doen ze heel erg hun best om niet in clichés te vervallen.

Aan de toetsen en de programmatie vinden we Jan Vinoelst. Hij speelde al sinds de jaren 80 in verschillende post-punk en new wave-groepen. Later concentreerde hij zich op zijn eigen muziek. Hij maakte aangename electro met zijn eenmansproject Cape Sidereal, waarvoor hij ook samenwerkte met zangeressen als CountessM (Verenigde Staten) en Kriistal Ann (Griekenland). Daaruit vloeide de wil om terug in een vaste groep te spelen.

Jan zette een oproep op facebook, en Ludwika Jakubowska antwoordde erop. Ludwika is een Poolse kunstenares die in Amsterdam woont. Ze schildert, schrijft poëzie, maakt sieraden en houdt performances. Jan vond haar stem goed passen bij zijn muziek, en zo ontstond Messier 39.

‘Coil’ is de eerste uitgave van Messier 39, en kwam een paar dagen voor het eerste optreden van de groep op het Black Planet Fest uit. De tien fysieke uitgaven waren daar op een minimum van tijd uitverkocht, en ik ben blij er één van in huis te hebben. De ep is vooral als een voorstelling bedoeld, als een aanloop tot de LP die dit jaar nog op vinyl zou moeten verschijnen.

‘Coil’ weet anders wel te overtuigen, en dat met amper vier liedjes. De groep weet banale ritmes te vermijden, en dat is op zich al opmerkelijk in de minimal wave. Ook valt op hoe de begeleiding in één enkel stuk kan evolueren van dikke lagen synth tot heel minimale bastonen en tikkende ritmes, of van trip hop naar pure noise. Een progressieve aanpak, dus, en daar zijn we erg over te spreken. Jan is iemand die heel creatief omgaat met zijn instrumenten en hij weet dat een nummer steeds verschillende goede ideeën moet bevatten.

De mysterieuze teksten en de hoes zijn van de hand van Ludwika. Zinnen als ‘The sun didn’t do it’s job today’ of ‘it’s the borderline between art and insanity’ vinden we uitstekend, al kunnen we niet steeds een betekenis aan vastknopen aan haar hersenspinsels. Hoe dan ook willen we meer van deze groep horen, en tenzij de zaken ernstig mislopen zal dit vrij snel ook het geval zijn.



Geen opmerkingen: