zaterdag, oktober 27, 2012

Lacrimosa: Revolution

Met ‘Revolution’ slaagt Lacrimosa erin om vernieuwend en gevarieerd te zijn zonder zijn erfenis te verloochenen. En om hun meest positieve cd aller tijden te verwekken. ‘Revolution’ is een concept-cd geworden rond de individuele mogelijkheden om in opstand te komen in de samenleving. In het verleden waren Lacrimosa-cd’s om ter depressiefst, met als hoofdthema’s angst, eenzaamheid, onbegrip... Deze thema’s komen nu ook aan bod, maar met de uitgesproken boodschap om je ertegen af te zetten.

De teksten zijn veel directer dan wat we van Lacrimosa gewoon zijn. ‘Irgendein Arsch ist immer unterwegs’ is gewoon wat de tekst zegt: ook al gaat alles schijnbaar goed, er is altijd een reet onderweg om het naar de vaantjes te helpen. Toch is het relativerend bedoeld. ‘We hebben de reet voor vandaag weer gehad…’ De cd gaat ook zijn weg voort met ‘If The World Stood Still A Day’, waarop de vrouwelijke zang van Anne Nurmi centraal staat, en ‘Verloren’, een absoluut pareltje vol zelfreflectie en twijfels.

‘Feuerzug’ is absoluut ongehoord voor Lacrimosa. Up-tempo drums en een piano die eerder rock en jazz uitstoomt. Ik zou dit stuk zelfs nomineren voor ‘meest vrolijke Lacrimosa-nummer ooit’, een categorie waarvoor niet veel nummers in aanmerking komen. Op ‘Refugium’ krijg je nog meer piano, maar dan in de vorm van een prachtige ballade, en op ‘Rote Sinfonie’ zakt de piano in de loop van het nummer weg in uitvoerige orkestraties en zware gitaren.

Bij ‘Weil du Hilfe brauchst’ zitten de messianistische bedoelingen van Tilo Wolff er weer dik op: laten we wat meer aandacht hebben voor mensen die eenzaam zijn en hulp nodig hebben. Ik denk even terug aan ‘Der letzte Hilfeschrei’ uit Lacrimosas suïcidale debuut ‘Angst’, een nummer dat favoriet is voor de titel van ‘meest depressieve Lacrimosa-nummer ooit’, al is de concurrentie hier veel scherper. ‘Ik heb hulp nodig’ riep Tilo toen wanhopig uit. Zou het kunnen dat de oudere en succesvollere Wolff nu zijn jongere alter ego antwoordt?

Afsluiter ‘Revolution’ is natuurlijk ook een centraal nummer. Het begint niet meteen rooskleurig. ‘De mens heeft een wereld geschapen die mensen vijandig is.’ En dan de wil om niet meer te zwijgen, om op te komen tegen een maatschappij die drijft op hebzucht, lust en eigenwaan. Ik interpreteer het als een individualistisch manifest tegen egoïsme. De revolutie begint bij jezelf! Pracht-cd.



 
LACRIMOSA "Irgendein Arsch ist immer unterwegs" from LacrimosaOfficial on Vimeo.

Geen opmerkingen: