Laat je vrienden eens een cd voor jou maken. Als je zoals Gerhard Hallstatt – de man achter Allerseelen - al twintig jaar bezig bent en in die tijd veel vrienden gemaakt hebt, zowel door je ontelbare samenwerkingen als door je platenlabels Aorta en Ahnstern, is dat een originele manier om een compilatie-cd uit te brengen.
Hallstatt staat ook al jaren garant voor politieke controverse. Hij doet zich het liefst voor als politiek neutraal, maar citeert graag uit uiterst-rechtse en conservatief-revolutionaire bronnen. Met zijn Aorta-label verdeelde hij bijvoorbeeld boeken als ‘de okkulte wortels van het nationaal-socialisme’. De plaat Gotos=Kalanda – waarvan je hier het nummer Ertning krijgt – was gebaseerd op gedichten van Karl Maria Wiligut, de esoterische raadgever van Heinrich Himmler. De hoes toonde een door Wiligut ontworpen twaalpotige hakenkruis uit het Wewelburg-kasteel, een centrale plaats voor de SS dat Himmler en Wiligut zelfs wilden uitbouwen tot ‘centrum van de wereld’.
Het nummer Sonne Golthi-Ade – dat op deze cd maar liefst twee versies te vinden is – is gebaseerd op een gedicht van Friedrich Bernhard Marby, een runenoccultist en theosoof die dicht bij de nazi’s stond, maar omwille van zijn afwijkende dogmatiek in ongenade viel en bijgevolg jaren in concentratiekampen doorbracht. Mogelijk werd hij door de eerder vermeldde Karl Maria Willigut aan de galg gepraat. Andere bronnen zijn de Italiaanse esoterieker en filosoof Julius Evola, die een erg pessimistisch antidemocratisch gedachtegoed huldigde, of Ernst Jünger, een conservatief revolutionair die weliswaar het nazisme afwees.
Toch moeten we ook wijzen op de verscheidenheid van de aangehaalde bronnen. Zijn bijnaam Kadmon – een pseudoniem waaronder hij ook politieke manifesten schreef – dankt Hallstatt aan de Kabalistische mystiek. Het titelnummer Mit fester Hand is gebaseerd op een gedicht van Hermann Hesse, terwijl Sturmlied een gedicht van de Duitse schrijfster en nazi-tegenstandster Ricarda Huch op muziek zet. Op de LP-heruitgave van Gotos=Kalanda nam Hallstatt zelfs een nummer van Ernst Busch op over gevangenen in een concentratiekamp. Hij citeert ook Alejandro Jodorowsky of Jean Baudrillard. Zijn vrienden en inspiratiebronnen stammen uit de hele wereld, waardoor je Hallstatt moeilijk enig racisme kunt verwijten.
Ik moet toegeven dat deze cd ondanks mijn terughoudendheid best aangenaam klinkt, zelfs goed. Hallstatt werkt zijn nummers bewust uit als repetitieve mantra’s. Door de vele groepen die aan de cd meewerken kent de cd echter een muzikale variatie die op de gewone Allerseelen-cd's ontbreekt. Hier vind je een grote diversiteit aan stemmen en klanken die de nummers doorgaans ten goede komen.
Hoewel ik me dus liefst duidelijk distancieer van het rechtse gedachtegoed van Hallstatt, moet ik toch een zeker respect opbrengen voor zijn intellectuele en muzikale inspanningen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten