Deze cd valt met de deur in huis, met het bezwerende piano en accordeon, strijkers, lichte percussie… Allemaal in een heerlijk duistere sfeer, de sfeer van een bruin café waar in deze vroege uurtjes het rookverbod niet meer van tel is en menig stamgast nog boven zijn laatste glas uitstaart en zich afvraagt wat hij met de komende dag zal aanvangen, mocht er nog iets mee aan te vangen zijn.
Ik heb al een paar cd’s van Kentin Jivek besproken, maar deze is zonder twijfel de beste. Dat ligt niet in het minst aan de samenwerking met Miro Snejdr. In 2012 werkten de heren al samen voor de ‘Dois ep’, nu pakken ze alles uit voor ‘Voir Dire’.
Kentin Jivek maakte totnogtoe atmosferische ambient-folk die niet van enig experiment vies was. De teksten zijn deze keer volledig in het Frans, met slecht af en toe wat achtergrondzang in het Engels. Hij die vroeger als trots polyglot zijn platen in Babylon spraak inzong. Het is een positieve keuze. De teksten klinken geheimzinnig en diep, perfect in samenhang met de muziek. Jivek hangt nog steeds de crooner uit, maar zijn stem klinkt beter dan ooit tevoren.
Het verhaal van Miro Snejdr is enigszins ongerijmd. Deze pianist uit Slovakije had nummers van Death In June bewerkt voor piano en online gezet. Douglas P. heeft er lucht van gehad en heeft Snejdr uitgenodigd om samen een cd op te nemen, waarin hij zich enkel liet begeleiden door de piano van Snejdr: Peaceful Snow.
Op 'Voir Dire' lijkt het er op dat Snejdr voor een groot deel van de muzikale omzetting verantwoordelijk is. De piano en accordeon zijn volledig van zijn hand, en klinken absoluut prachtig. Ik vermoed dat Snejdr ook de man is echter de jazzy drums, die de donkere sfeer nog versterken. Slechts hier en daar hoor ik gitaar doorschemeren.
De plaat klinkt als een mix van chanson, cabaret, folk, avantgarde en croonermuziek, tegelijk retro en tijdloos. Het is bovendien van heel hoog niveau en laat je hunkerend naar meer achter. Kortom, de heren hebben hierbij een klasseplaat afgeleverd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten