‘Als er ooit nog oorlog is in Europa, komt het door een verdomd zielige
zaak in de Balkan’, zo sprak Bismarck ooit. Hij wist waarover hij het
had. Als Rijkskanselier had hij in de conferentie van Berlijn in 1878
meegeschreven aan een compromis over de ‘oosterse kwestie’, waarin de
Balkan werd onderverdeeld tussen alle partijen die er aanspraak op
maakten: de Russische, Ottomaanse en Oostenrijks-Hongaarse rijken, en
andere belanghebbenden die zich de afgelopen decennia hadden
vrijgevochten van de Ottomanen: Grieken, Bulgaren, Roemenen en Serviërs.
De Bulgaren kregen er verregaande autonomie binnen het Ottomaanse Rijk.
Ergens moet Bismarck aangevoeld hebben dat het bereikte evenwicht niet
volstond, want de strijd tegen de Ottomanen in de Balkan bleef
voortwoekeren. De Woiwode (of Voyvoda in het Bulgaars) speelden een
hoofdrol in de strijd die Bulgarije in 1908 tot een onafhankelijk land
maakte. Woiwode waren historisch gezien adellijke krijgsheren in het
Ottomaanse Rijk, maar stonden van het begin van de 20ste eeuw synoniem
met rebellerende commandanten tegen diezelfde Ottomanen. Tijdens de
Eerste Balkanoorlog vochten Woiwode uit Bulgarije, Servië, Roemenië en
Griekenland zij aan zij tegen de Ottomanen, die zich na afloop bijna
geheel uit Europa moesten terugtrekken.
Maar de onderhuidse spanningen en vooral de ergernis over de Bulgaarse
expansiedrang leidde binnen de maanden tot de Tweede Balkanoorlog,
waarin de Bulgaren al hun voormalige bondgenoten over zich heen kregen.
De Derde Balkanoorlog, die begon met een verdomd zielige aanslag op
aartshertog Frans Ferdinand, deed de profetie van Bismarck helemaal
uitkomen. Door een systeem van bondgenootschappen werd heel Europa en
zijn kolonies – de hele wereld dus – meegesleept in een bloedig
conflict. Vandaag wordt het woord Voyvoda nog steeds gebruikt door
nationalistische Bulgaren die de annexatie van Macedonië nastreven en
begerig uitkijken naar delen van Macedonië en Thracië die onder
Griekenland vallen.
Hoe dan ook is de term Voyvoda – of krijgsheren – vandaag meer gepast
voor een kille new wave groep dan voor een zootje nationalistische
extremisten. De groep Voyvoda komt uit Bulgarije en tracht ons via hun
muziek een glimp te geven van het leven in de Balkan. Het is tevergeefs
zoeken naar echte muzikale invloeden uit de regio. Op een occasionele
sample en twee nummers in het Bulgaars na zit alles in de stijl van de
klassieke new-wave en post-punk. Niet echt vernieuwend, maar wel van het
soort dat we graag hebben.
De cd varieert tussen de woede van Killing Joke en de melancholie van
de vroege Cure. Andere voor de hand liggende associaties kunnen we maken
met Xmal Deutschland of onze eigen The Names. De wisselwerking tussen
atmosferische toetsen en harde gitaren mag als bijzonder geslaagd
beschouwd worden. Het geheel is origineel en vooral hoogstaand genoeg om
er uw oor aan te lenen. U kunt de cd immers beluisteren en downloaden
via bandcamp. Er zijn ook gelimiteerde oplagen op vinyl en cd
beschikbaar. De afsluiter 6000000words – waarvan u hieronder de clip
ziet – is met zijn meeslepende melancholie zeker een hoogtepunt die alle
aspecten van de cd samenvat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten