Empusae stond reeds als genie geboekstaafd bij Dark Entries, en met de nieuwe cd ‘Lueur’ is ons respect voor het project enkel toegenomen. Sal-Ocin - het meesterbrein achter Empusae - had de lovende recensies voor ‘Lueur’ blijkbaar niet verwacht. Dat gebeurt nu eenmaal als je risico’s neemt. Hij vertelt er ons meer over in dit interview.
Dag Sal-Ocin. Je nieuwe cd ‘Lueur’ is in zekere zin de opvolger van ‘Sphere Of The Woods’, dat intussen van 2013 dateert. We weten dat je in de tussentijd niet stil gezeten hebt, maar waarom heb je zo lang gewacht om een volwaardige opvolger voor ‘Sphere Of The Woods’ te maken?
Ik heb inderdaad niet stilgezeten op muzikaal vlak. Ik heb twee soundtracks geschreven - ‘at land’ door Maya Deren en ‘la coquille et le clergieman’ door Germaine Dulac - alle twee silent movies waarbij de tweede de jury prijs heeft gewonnen voor beste soundtrack for silent films in Bolzano. Er is ook heel wat gebeurd op persoonlijk vlak. Wegens de diagnose van een vrij drastische oogziekte drie jaar geleden is mijn levensvisie en mentaliteit redelijk verandert. Ik maakte een lange periode door van ‘aanvaarden’ van mijn nieuwe noodlot (de genetische ziekte leidt naar blindheid, met een prognose tussen 2 en 20 jaar). De laatste stap naar het aanvaardingsproces was om een manier te vinden om mijn oog-demoon te counteren/exorciseren. Dit is me gelukt via een heel persoonlijk conceptueel project: Lueur.
Je cd kreeg overal lovende recensies, niet in het minst bij Dark Entries. Ben je tevreden over de reacties?
Het is eigenlijk wat overweldigend. Ik kan je verzekeren dat zoiets diep persoonlijks en intiem zo lovend erkend wordt, heel duidelijk onverwachts aankwam. De muziek is ook wat anders vergeleken met de vorige albums, dus ik verwachtte mij ergens aan een ontgoocheling van een deel van mijn fan-base, maar dit lijkt dus niet het geval te zijn én er werd een nieuwe weg geopend naar een nieuw publiek (metal, drone, post-rock) via Consouling Sounds, het label die Lueur uitbrengt.
Heel wat elementen verwijzen op ‘Lueur’ verwijzen naar het zicht. De naam van de cd, de hoes, de titels van de nummers… We weten dat je last hebt van een ernstige oogaandoening. Was dat de inspiratie voor de cd?
Inderdaad. Zoals ik eerder aanhaalde, was de proces van Lueur's compositie en concept een persoonlijke therapie ten opzichte van Retinitis Pigmentosa, de ziekte in kwestie. Eens de muziek vorm begon te krijgen heb ik het concept verder uitgewerkt met mijn partner en visueel artieste Christel Morvan (Nesisart).
Je partner Nesisart staat intussen al jaren in voor de visuele inkleding van je project. Zij ontwerpt de hoezen en zorgt voor videoprojecties tijdens je optredens. Het is alsof jullie elkaar perfect gevonden hebben. Gaat artistieke creatie en liefde bij jullie hand in hand?
Ik had dit nooit voor mogelijk gehouden. Bovendien was ik ook al jaren op zoek naar een artiest die de muziek en concepten visueel kon vertalen en ondersteunen. Wat ze nu voor Lueur heeft gedaan - zowel hoesontwerp als live visuals- ging zelf een heel stuk verder. Ze heeft bepaalde zaken uit de muziek geïllustreerd die ikzelf helemaal niet doorhad. Ook het symbolisme die ze gebruikt is ongelofelijk doordacht. Alsof ze ergens in mijn onderbewustzijn is gaan graven en via beelden geïllustreerd! Een beetje eng zelf bij momenten…
Ik denk dat iedereen erg te spreken is over de bijdrage van Colin H. Van Eeckhout (Amenra) aan ‘Lueur’. Zijn stem is echt een meerwaarde voor de muziek. Hoe is de samenwerking tot stand gekomen?
Ik was bezig met het componeren van ‘Guiding Light’ toen in op een bepaald punt vast zat. Ik bleef dingen zoeken en uitproberen maar ik vond maar niet wat er ontbrak. Na het even los te laten voor een aantal dagen, kwam er een klik in mijn hoofd en zag (hoorde) ik het heel duidelijk: Colin's stem. Ik heb hem daar dan ook voor aangesproken, een schets doorgestuurd van Guiding Light om te zien of het hem inspireerde. Hijzelf was toen heel druk bezig met verschillende projecten (Amenra, CHVE,...), wat dus niet evident ging zijn om er nog iets bij te nemen. Het bleek dus dat hij er heel enthousiast over was en dus ook geen neen tegen kon zeggen. Hij had nog nooit van Empusae gehoord maar de muziek en concept sprak hem direct aan. Wat volgde is dat ik het nummer op zich en de rest van de plaat verder schreef met zijn participatie in mijn achterhoofd. Het resultaat spreekt voor mij voor zich: een heel emotionele, intense en consistente samenwerking.
Je muziek is erg complex. Ze bevat elektronica, electro-akoestische opnames met vaak zelfgebouwde (strijk)instrumenten, percussie, piano, zang… En dan maak je nog nummers van 20 minuten die blijven boeien en tot in de details afgewerkt zijn. Hoelang werk je dan aan zo één nummer?
De basis van de twee nummers zijn relatief vlot gekomen. Als mijn geheugen me niet in de steek laat, ben ik begonnen in januari 2016 en waren ze af eind februari 2016. Dan kwamen de stemmen van Tom De Doncker - mijn erg dichte vriend sinds 22 jaar vriendschap, die sinds het eerste optreden mee deed in live situaties - en Colin. Erna heb ik beide nummers aangepast aan het bijdragen dus laten we zeggen, op een 3-4 tal maanden waren de compositie en opnames van de plaat af. Achteraf heeft Tim De Gieter (Much Luv Studio) een extreem professionele mix en mastering gedaan. De plaat had nooit zo'n niveau gehaald zonder zijn kunde. Ik geraakte er zelf niet om het deftig af te mixen, de combinatie van akoestische en elektronische instrumenten, deep-noise-drones en stemmen was kwa frequenties, compressie en geluidsproductie voor mij niet haalbaar.
Soms lijkt het wel alsof je overal tegelijkertijd bent. We noteren uit da afgelopen tijd samenwerkingen met Klankdal en Marc Titolo, en een belangrijke inbreng in het werk van Ordo Rosarius Equilibrio en Triarii. Hoe krijg je het allemaal voor elkaar?
Ik krijg die vraag eigenlijk af en toe. Voor mij valt dit best wel mee. Na het afwerken van een uitgave heb ik zowiezo veel tijd nodig om het te laten liggen. Wachten op een of andere muze… Plus moet je ook niet vergeten, dat we geen kinderen hebben - ook al is mijn day-job werken met kinderen - dus dat scheelt wel. Ik begin ook pas aan een project te werken als ik het helemaal voel, eerlijk gezegd gaat het vanaf dat moment soms heel snel. ORE en de split met Marc T. (Dirge, Dither) zijn samenwerkingen waardoor dus de helft van het werk is voor de andere partij.
Live kent Empusae verschillende incarnaties. Jij alleen samen met Nesisart, of in een groep met Tom De Doncker en Bejamin Sperling. Op de cd-voorstelling van ‘Lueur’ in de AB was zelfs Colin H. Van Eeckhout erbij. Is het gemakkelijk om al deze live-bezettingen te combineren?
Ik heb altijd getracht om vrienden en medemuzikanten als gast bij te vragen. De muziek van Empusae is redelijk gelaagd dus keuze genoeg om een laagje over te laten aan een andere muzikant. Iedere gast geeft dan ook zijn/haar eigen interpretatie van de muziek, maakt het voor iedereen boeiender denk ik. Nesisart is vanaf nu een vast lid voor Empusae, de reden daarvoor ligt voor de hand als de de vorige vragen hebt gelezen, denk ik. De twee hoogtepunten was op Maschinenfest een aantal jaren geleden. Empusae & Friends was een concert met voor elk nummer, een andere gastartiest (Ah-Cama Sotz, Monolith, Flint Glass, Tomas Hein-organisator Maschinenfest, Synapscape, Mimetic, the law-raw collective, S.Alt van Ant-Zen en Tom De Doncker). Het andere was voor Ogentroost. Een event gecureerd door Consouling Sounds in Ancienne Belgique als deel van BRCST festival. Het was een conceptuele avond rond Lueur met prachtige Consouling artiesten met als apotheose de live voorstelling van het album samen met ColinHVE, Barst, Treha Sektori, Bjørn Lescouhier, Femke, Tom DD en Nesisart's immense projectie.
Wat staat nog op de agenda van Empusae?
Er komen een aantal concerten de komende maanden, waaronder Wave Gothic Treffen en Wroclaw Industrial Festival. Christel en ik gaan deze zomer op reis naar Japan, waarbij we als extra de kans hebben gekregen om een aantal concerten te doen (Tokyo en Nagoya). Ik heb al heel veel ideeën voor nieuwe Empusae experimenten, maar voornamelijk muziekaal. Ik wacht nog even op een signaal van een muze…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten