‘Muziek vanuit de krochten van de hel, langzaam opstijgend in een lavastroom met de bedwelmende geur van dampende zwavel die uit de spleten wasemt, stilaan de aarde overspoelend, dood en verderf zaaiend en enkel gitzwarte koude as achter zich latend...’ Zo begonnen we onze bespreking van ‘Tempus Edax Rerum’, de nieuwe plaat van JOHN 3:16. En omdat we overdonderd – donder is één van de geluiden die uit je luidsprekers lijken te komen tijdens het beluisteren van de plaat – en geïntrigeerd waren door deze zeldzame brei aan geluiden, besloten we wat vragen naar meesterbrein Philippe Gerber te sturen.
Dag Philippe. We zijn erg onder de indruk van je nieuwe plaat 'Tempus Edax Rerum'. Ben jij zelf tevreden over je nieuwe werk?
Dag Xavier. Bedankt voor je vriendelijke woorden. Ik ben me er vooral van bewust dat het een plaat is die moeilijk te benaderen is. De nummers zijn lang en bevatten eigenzinnige klanken, die overeenkomen met verschillende muziekstijlen tegelijkertijd. Ik geloof wel dat ik tevreden ben en dat dit met wat afstand een duurzaam werk zal blijken te zijn, want het is zeer persoonlijk.
We zien wel een lijn tussen 'Visions of the Hereafter' in 2012 en 'Tempus Edax Rerum' in 2020, maar we zien ook verschillen. Hoe is je geluid geëvolueerd sinds 2012?
'Visions of the Hereafter' is eveneens een heel persoonlijk album. Voor deze plaat ben ik vertrokken vanuit een heel specifieke thematiek - de concepten van het Paradijs, de Hel en het Vagevuur in de monotheïstische godsdiensten en hun voorstelling in de kunsten, in het bijzonder in de schilderkunst - en had ik de globale dynamiek van de plaat reeds in mijn hoofd. De titel van het opus en van de nummers waren eveneens al vastgelegd vooraleer ik begon te werken aan de muziek. Ik heb dezelfde aanpak gebruikt voor 'Tempus Edax Rerum'. Ik had eerst de titel in mijn hoofd en de notie van een verzameling bewegingen die elkaar opvolgen, lang voor ik de allereerste noot opgenomen heb.
Wat daarentegen verschillend is, is de productie. Ik geloof wel dat ik gevorderd ben in acht jaar, vooral wat betreft het geluid van de drums. Sinds drie jaar werk ik voor Ruben Nava / Music Junkies in Los Angeles als componist van muziek voor trailers, films, tv-series et cetera. Ruben is een muzikaal directeur met een ongelooflijke muzikale cultuur. Hij heeft me geholpen om uit mijn comfortzone te komen, vooral met betrekking tot alles wat ritmisch is. Dat heeft natuurlijk zijn weerslag gehad op mijn productiewerk bij JOHN 3:16. 'Visions of the Hereafter' stelde heel verschillende ritmische producties voor. Er is meer samenhang op 'Tempus Edax Rerum': de klankvelden van de toetsen smelten samen met het geluid van de gitaren. Het is soms onmogelijk voor de luisteraar om alle geluiden te ontwaren. Ik heb het geluk gehad om te kunnen werken met Carolyn O'Neill, die haar stem en een aantal instrumenten gelegd heeft op een nummer. Zij had ook al deelgenomen aan het componeren van 'Visions of the Hereafter'.
Je stelt 'Tempus Edax Rerum' voor als het vervolg op 'Visions of the Hereafter'. Nochtans heb je veel werk uitgegeven in de laatste acht jaren. Waarom is het een vervolg op deze plaat uit 2012?
'Tempus Edax Rerum' is officieel het tweede album van JOHN 3:16. Het is het coherente vervolg op 'Visions of the Hereafter'. Het klopt dat ik een belangrijk aantal platen heb uitgebracht: platen in samenwerking met Mark Harris en Anthony Donovan, een compilatie van b-zijdes, ep's en singles (onder andere '200 Million Horsemen' en 'Sodom & Gomorrah'), een live bootleg en ik heb zelfs de kans gehad om 'Visions of the Hereafter' heruit te geven op cassette (met de eerste ep 'John 3:16' als bonus) via Cruel Nature Recordings uit Engeland. Recent heb ik een remix van NIN ('In This Twilight') gemaakt samen met de Belgische groep Be The Hammer, waarmee nog een samenwerkingsproject lopend is. Al deze uitgaven tussen 'Visions of the Hereafter' en 'Tempus Edax Rerum' hebben me geholpen om het geluid te smeden dat je nu hoort. Ik heb de tijd genomen om het geluid van de gitaren te bewerken in de studio, ik heb de moeite gedaan om sommige drumpartijen live te spelen, en ik heb zelfs een paar van mijn analoge toetsenborden van onder het stof gehaald. Deze acht jaren waren essentieel om een nieuwe richting en een frisse identiteit te vinden.
Je hebt een speciale en gelimiteerde versie van de plaat gemaakt waarin je je stukken - vijf nummers op de digitale uitgave - omgevormd hebt tot twee stukken op cassette. Welke belangrijke beslissingen heb je moeten nemen om dat mogelijk te maken?
Ik heb een geheel van 30 nummers gecomponeerd voor 'Tempus Edax Rerum', meer dan 10 uur aan opnames. Voor de cassetteversie wou ik iets unieks doen door twee onuitgegeven nummers toe te voegen die verborgen liggen in twee lange nummer: 'Mors omnibus' en 'Mors vincit omnia'. Het was niet zo moeilijk om te doen, daar 'Tempus Edax Rerum' een geheel van coherente bewegingen is waarvan de productie homogeen is van de eerste tot de laatste noot.
De nummers op je cassette heten 'Mors omnibus' (dood aan alles) en 'Mors vincit omnia' (de dood zal alles overwinnen). De dood lijkt een prominent thema te zijn op je nieuwe plaat. Waarom?
Ik woon in Pennsylvania sinds 2013. Ik ben dicht bij Philadelphia, maar ik zit in een deel van Pennsylvania dat nog redelijk wild is. Dit contact met de natuur - in de luwte, in zekere zin - is nodig voor mij om te componeren. Een deel van waar ik leef is verloren in een woud waar herten, vossen, gieren, arenden en anderen dagelijks met elkaar in contact komen. Regelmatig kom ik stoffelijke overschotten van dieren tegen in verschillende stadia van ontbinding. Dat is me in zekere zin beginnen raken, en het is daar dat het concept van de plaat geboren is. De kunst die gebruikt werd voor de digitale versie en voor de cassette is samengesteld uit foto's die ik in de loop der jaren genomen heb, wat een middel is voor mij om hulde te brengen aan deze gracieuze creaturen.
De religieuze verwijzingen lijken wel verdwenen te zijn. In een vorig interview had je ons gezegd dat religie het hoofdthema van JOHN 3:16 is. Is dit nog steeds het geval?
'Tempus Edax Rerum' handelt over een universele notie - die van een aanvang en een einde aan alles - die op een wijze verbonden is aan 'Visions of the Hereafter'. In het christendom bijvoorbeeld is de notie van onsterfelijkheid niet natuurlijk voor de mens. Ook al wil men in een hiernamaals geloven, de dood is een onontbeerlijke stap die men op een serene manier moet aanvaarden. In het hindoeïsme is de dood enkel lijden, en dat rechtvaardigt de verschillende hergeboortes tot men zijn ware Zelf bereikt heeft. Dus om je vraag te beantwoorden: ja, JOHN 3:16 is hoofdzakelijk geïnspireerd door religie in de brede zin van het woord. Het is vooral het occultisme in de religies dat in het middelpunt van de aandacht staat.
Je hebt er acht jaar over gedaan om een vervolg te maken op 'Visions of the Hereafter' te maken. Wanneer komt het vervolg?
Ik ben aan het werken aan de volgende langspeler aan het werken, onder de naam 'The Pact'. De thematiek ligt vast. Het zal gebaseerd zijn op de mythe van Faust, hoofdzakelijk gebaseerd op de geschreven tragedie van Goethe. De plaat zou moeten uitkomen in 2022 of 2023. Het label moet nog bevestigd worden. Het artwork is al klaar. Daar heeft de Mexicaanse artiest Nestor Avalos voor gezorgd. Hij heeft gewerkt met groepen als Moonspell, Mercyless, Iscariot en anderen. Eén nummer zit al in de finale mixfase. Ik zal een extract op mijn pagina zetten in 2021.
JOHN 3:16 (bandcamp)
(Her)lees onze bespreking van 'Tempus Edax Rerum'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten