Lange tijd was Les Panties de post punk belofte in België. Ze hebben een paar schitterende optredens en uitgaven gemaakt, en menig promoter had ingezet op hun doorbraak. Het heeft helaas niet mogen zijn, want eerder dit jaar hield de groep het voor bekeken, net voor hun optreden op Black Easter. De groep heeft uiteindelijk een single en twee ep’s op haar actief, en die werden nu mooi gebundeld op ‘Cold Science’.
Les Panties zag het licht aan het eind van de jaren 80, als drie tieners - Xavier en Hugo Fernandez op respectievelijk bas en drum en Vincent Lachenal op gitaar - samen begonnen musiceren, beïnvloed door The Cure, Joy Division, A Place To Bury Strangers en Magazine. Meer dan wat aanmodderen en wat demo’s op cassettes opnemen deed het trio niet, en de groep stierf een stille dood, zonder optredens of uitgaven.
Het verhaal van menig schoolgroepje, ware het niet dat de drie het project in 2008 een tweede kans gunden. Ook dat verliep aanvankelijk niet vlot, tot men op zoek ging naar een frisse stem. Die vond men in Xaviers vriendin Sophie Frison, een actrice die destijds ook programma’s presenteerde op de Franstalige zender RTBF.
Haar stem bleek de ontbrekende schakel te zijn waar men op zoek naar was. Het duurde nog tot 2011 voor de eerste single uitkomt: Porkshop/Westie, maar die was meteen erg geslaagd. Het is via een optreden op de Fantastique Night dat de groep in de zwarte sien bekendheid kreeg, ook al richtte ze zich zoals vele postpunkgroepen niet exclusief op deze sien.
Volgde een periode van stilte en personeelswissels - en een naamwisseling voor Xavier Fernandez, die zich voortaan Paul Normann liet noemen - alvorens de groep op de proppen komt met een prachtuitgave: de ‘No Run’-ep uit 2014. Slechts 100 exemplaren op cassette kwamen ervan uit, en die zijn nu voer voor verzamelaars. De vier nummers van de ep - ‘L’Arrivée’, ‘The Gate’, ‘Diving’ en ‘Factory’ - zijn stuk voor stuk pareltjes.
Om het geluid te doen werden grote namen als Mark Plati (David Bowie, The Cure, Hooverphonic), Ian Capple (Alain Bashung, Schriekback, Tindersticks) et Gilles Martin (Tuxedomoon, Breath Of Life, dEUS) aangetrokken. Er valt dan ook niets op aan te merken. De nummers hebben een kil en paranoied gevoel, maar zijn eveneens erg aantrekkelijk in hun melancholie. ‘No Run’ is ongetwijfeld het hoogtepunt uit het werk van Les Panties.
Een man die de groep ook opgemerkt had was James Nice, beheerder van Les Temps Modernes, Factory Benelux en Les disques du crépuscule. Hij nam contact op met de groep met het oog op een uitgave, maar die mondden helaas niet uit. Optredens volgden elkaar op - onder andere op onze Dark Entries Nights, waarvan de affiche zelfs in het boekje van ‘Cold Science’ opgenomen is - en de populariteit van de groep bleef groeien.
De groep bleef verder in eigen beheer werken, en in 2015 kwam de ep ‘Here And Now’ uit op vinyl, met een prachtdesign. Ian Caple - waarmee de groep al samenwerkte op ‘No Run’ - stond in voor het geluid. Er was een duidelijke evolutie merkbaar. Het geluid was warmer en elektronischer, maar ook de stem van Sophie Frison klonk meer sensueel. De plaat wordt goed ontvangen, maar toch iets minder enthousiast dan ‘No Run’. Persoonlijk hield ik meer van de kilte van ‘No Run’, waarop Frison als de dochter van Siouxsie en Nico klonk. Maar bovenal hadden velen gehoopt op een volledige plaat van Les Panties, en die werd alweer uitgesteld.
Is het mogelijk dat ‘Here And Now’ niet het verwachte succes oogstte en dat dit de ontbinding van Les Panties in gang heeft gezet? Dat kunnen we onmogelijk achterhalen, want de leden houden de lippen stijf op elkaar over de split. ‘Here And Now’ was ondanks alles een mooie opvolger voor ‘No Run’. De nummers uit deze ep staan gespreid tussen de andere nummers, in tegenstelling tot de single en ‘No Run’ die als een geheel op de cd verschijnen.
Het is James Nice - een man die ondanks de moeilijke onderhandelingen bleef geloven in Les Panties - die na het uiteenvallen van de groep besloot dat er een retrospectief moest verschijnen, en wij gaan hem daarin geen ongelijk geven. Alles wat officieel uitgegeven werd - en daar zit werkelijk geen enkel slecht nummer bij - staat op ‘Cold Science’. Alleen spijtig dat deze groep - die zeker en vast had kunnen uitgroeien tot iets groots - het niet verder geschopt heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten