The Names: In Time

The Names is één van Belgiës best bewaarde geheimen. Natuurlijk is menigeen zich nog bewust van hits als ‘Calcutta’ en ‘Nightshift’. Maar ondanks het feit dat ze uitgegeven werden door het befaamde Factory label en geproduced werden door Martin Hannett - de legendarische producer van Joy Division - zijn ze nooit echt doorgebroken.

De groep ontstond in 1977 onder de naam The Passengers, maar herdoopte zich in 1979 naar The Names. In 1981 namen ze de single ‘Calcutta’ op, dat op een zeker succes kon rekenen. Maar met hun lp ‘Swimming’ kwamen ze blijkbaar wat te laat om nog te genieten van de Britse cold wave hype. Toch genoten ze een bescheiden succes in België, Frankrijk en Nederland. Na een finale single - ‘The Astronaut’ uit 1982 - hield de groep het voor bekeken.

Doch hier eindigt het verhaal niet. In 1995 komen drie van de oorspronkelijke leden terug samen onder de naam Jazz, en nemen ze de plaat ‘Night Vision’ op, dat nu blijkbaar tot de discografie van The Names gerekend wordt. In 2007 organiseerden Le Fantastique een ‘Factory Night (once again)’ in de legendarische zaal Plan K, overigens de zaal waar The Names in 1980 een paar van hun opnames doorgaven aan Joy Division-manager Rob Gretton, wat tot hun contract met Factory zou leiden.

Ik was zelf aanwezig op dat concert - ik bedoel het optreden van 2007, natuurlijk - dat verschillende groepen die vroeger op Factory Records zaten verzamelde, en ik vond The Names toen het hoogtepunt van de avond. Het werd een nieuwe start voor The Names. Een jaar later - in 2008 - kwam de cd ‘Monsters Next Door’ uit op Str8line Records.

Wat u op deze ‘In Time’ vindt, is eigenlijk een verzameling nummers uit de laatste twee uitgaven - 'Night Vision' en 'Monsters Next Door' - die bij hun uitgave misschien niet de aandacht gekregen hebben die ze verdienden. De cd wordt aangevuld met een nummer dat ze opgenomen hebben voor de compilatie ‘After Twilight’ (Halloween in June). Er staan ook twee onuitgegeven composities op van toetsenist Christophe Den Tandt. De overige nummers zijn allemaal van de hand van zanger Michel Sordinia.

Het lijkt erop dat The Names weer onnoemelijk veel te laat zijn met deze cd. Het is eigenlijk een anachronisme, zelfs volledig achterhaald. Klassieke new wave, eigenlijk. Nummers als ‘Flesh Wounds’, ‘I Am The Rain’, ‘The Fall’… zijn stuk voor stuk pareltjes in het genre. ‘Zeroes’ wordt opgedragen aan Martin Hannet (‘Zeroes choose to climb the wall of sound’). Op het slotnummer ‘In Time’ worden zelfs de strijkers boven gehaald, met een heel fraai resultaat.

Een beetje rebels, maar ook ingetogen, melodisch en melancholisch, is dit bedoeld voor liefhebbers van goede oude new wave. Maar, tenzij ik me vergis, is dit ook het profiel van menig Dark Entries lezer. En wat dat betreft is het een voltreffer.

The Names op Factory Benelux