Wat na de Schwarze Schmetterling? Het is de vraag die menige fan en ook
Asp zelve zich wellicht lang gesteld hebben. Het laatste deel van de
zwarte vlinder-cyclus dateert al van 2007. In de tussentijd heeft de
groep nog Zaubererbruder – der Krabat Liederzyklus opgenomen, een
dubbel-cd die met talrijke folkinvloeden die een buitengewoon groot
succes werd.
Sindsdien heeft meesterbrein Alexander Spreng – Asp met kleine letters,
terwijl de groep met grote letters geschreven wordt – regelmatig
herhaald dat hij zin had om weer te rocken als vanouds. Het heeft langer
geduurd dan verwacht, onder meer door een burn-out van Spreng en het
afscheid van gitarist en producer Matthias Ambré, een man die jarenlang
heel verdienstelijk werk geleverd heeft voor de groep.
Ambré vervangen was geen sinecure. Spreng doet een beroep op zijn
vriend Lutz Demmler van Umbra et Imago, die zich behoorlijk van zijn
taak weet kwijt te schelden. Demmler neemt ook Sören Jordan mee, een
uitstekende gitarist die weliswaar nog iets meer tot zijn recht zou
mogen komen op de nieuwe cd.
Fremd is het eerste deel van een nieuwe cyclus, de Fremder-Zyklus, maar
op de cover prijkt al meteen een afbeelding van een zwarte vlinder. Ook
muzikaal klinkt het allemaal niet zo vreemd, zelfs heel vertrouwd. De
eerste drie nummers – waaronder de singles Wechselbalg en Eisige
Wirklichkeit – zijn duidelijk bedoeld om de luisteraars gerust te
stellen: ASP kan nog steeds rocken. En, zo heeft Alexander Spreng
verklaard, de nieuwe cyclus is ook bedoeld als een vervolg op de eerste.
Aha!
Hoe de vork net in de steel zit blijft nog een beetje duister. Met The
Mysterious Vanishing of the Foremar Family - mijn favoriet nummer op de
nieuwe cd - begin ik voor het eerst een beeld te krijgen van het nieuwe
verhaal dat zich ontspint. In een oud herenhuis leeft een familie, die
hun ongewenst neefje in de kelder opgesloten heeft. Op een dag zijn ze
allemaal - inclusief het neefje - spoorloos verdwenen. Groot mysterie.
Ik word er wel al iets wijzer van. Het neefje is waarschijnlijk het
wisselkind (Wechselbalg) en hun bestemmingsoord de ‘ijzige
werkelijkheid’.
Dat de nieuwe wereld waarin de hoofdrolspelers terecht gekomen zijn
geen peis en vree is, wordt duidelijk in Rücken an Rücken.
Angstkathedrale is een monumentaal nummer van 18 minuten, dat met zijn
zware gitaren en doemerige synths duidelijk schatplichtig is aan Type O
Negative. De cd is trouwens opgedragen aan hun in 2010 overleden zanger
Peter Steele.
Schön Schön Schön is een poging van Asp om met een erotische tekst op
de proppen te komen. Nu ben ik nooit echt vragende partij voor
dergelijke nummers, maar ik heb toch veel bewondering voor Asp als hij
op een nummer als Werben – van één van zijn vorige meesterwerken Aus der
Tiefe – hele horden extatische (en mooi uitgedoste) gothic-meisjes kan
laten meezingen op een tekst als ‘vul me met leven, kom en vul me met
jou’. Bovendien valt deze tekst ook prima in een tweede graad op te
vatten vanuit de relatie tussen zanger en publiek. Helaas hoort Schön
Schön Schön niet in dezelfde categorie thuis. Ik durf zelfs zeggen dat
de zwakke tekst en melodie een (klein) smet op deze cd vormen.
Fremdkörperson, erstens opent met middeleeuwse luit en fluit, maar
wordt snel een uitstekende rocker met een pakkend refrein. Met
Unverwandt krijgen we een prachtige afsluiter met een dubbele bodem: we
hebben een nieuw concept en een nieuw verhaal, maar bij ASP brandt nog
steeds het oude vuur, de inspiratie die ook bij de Schwarze
Schmetterling overvloedig aanwezig was.
En toch blijf ik na het beluisteren van Fremd op mijn honger zitten.
Niet omdat dit slecht is. Integendeel, Fremd is een uitstekende cd. Een
paar elementen uit het hele verhaal zijn nu bekend, maar het is wachten
op de volgende cd’s om alle puzzelstukken op elkaar te laten sluiten. Ik
zit dus al de hunkeren naar het vervolg. En dat is – weeral – een hele
prestatie van Asp. En een belangrijke aanwijzing dat de nieuwe cyclus
aan de verwachtingen zal voldoen, of die zelfs zal overtreffen.
PS: ik voel u al aankomen. U wil natuurlijk dat clipje zien waarin die
gothic-meisjes meezingen op Werben. Kom, hieronder hebt u het.
Dit artikel verscheen oorspronkelijke in Dark Entries op30/12/2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten