Das Ich: Toen ik Stefan zag en de dokters me vertelden dat hij het niet zou overleven, heb ik hem met tranen in de ogen vaarwel gezegd.

Het is bijna een wonder dat Das Ich nog bestaat. In 2011 werd zanger Stefan Ackerman getroffen door verschillende hersenbloedingen. Hij viel in coma, en de kans dat hij het zou overleven was bijzonder klein. En toch deed hij het! Zo kunnen we de groep weer aan het werk zien op het Dark Xmas festival, op 26 december in Waregem. We hadden een vriendelijke babbel met Stefan en muzikaal meesterbrein Bruno Kramm.

Dag Bruno en Stefan. Bedankt voor deze kans om jullie te interviewen. Het meest opmerkelijke is dat Das Ich terug is na de ernstige hersenbloedingen van Stefan in 2011. Zijn leven hing aan een zijden draadje. Hij was bijna gestorven. Hoe is hij eruit geraakt?

Stefan: Met lang en hard werk. Zonder de hulp van de groep en de fans was het niet mogelijk geweest.

Bruno: Stefan moest werkelijk alles opnieuw leren, van schijten tot eten, schrijven, praten en lopen. Maar we motiveerden hem door hem te vertellen dat hij hard moest werken omdat er een tournee en een nieuwe plaat gepland waren.

Ik was op het WGT in de Agrahalle in 2011 toen het nieuws bekendgemaakt werd. Ondanks alles hebben jullie besloten om op te treden met gastzangers als Myk young, Vic Anselmo en Oswald Henke. Het was erg ontroerend. Wat heeft jullie doen beslissen om toch op te treden?

Bruno: Toen ik Stefan zag en de dokters me vertelden dat hij het niet zou overleven, heb ik hem met tranen in de ogen vaarwel gezegd. Maar ik wou een sterk signaal voor hem geven met het optreden. Een laatste eerbetoon, als het ware. De fans gaven zo een sterke golf emotie… Ik denk dat het een beetje geholpen heeft in zijn beterschap.

Het is uitzonderlijk om zeven hersenbloedingen te overleven. Stefan, lijd je nog aan de gevolgen?

Stefan: Ik ben voor 95% hersteld. Maar het is nog steeds hard. Ik heb vaak hoofdpijn en paniekaanvallen. Op tournee zijn helpt wel heel veel.

Bruno: Ik heb getracht om vooral concerten te organiseren zoals in Zuid Amerika, die eveneens een soort vakantie zijn. Maar heel eerlijk: op het podium is Stefan opnieuw opperbest.

In 2013 traden jullie voor het eerst terug op, op het Wave Gotik Treffen van Leipzig. Was het belangrijk om het WGT uit te kiezen voor het eerste concert?

Bruno: We zijn te gast op het WGT sinds de tweede editie, en het is bovendien zowat het grote familiefeest. We houden er enorm van, we voelen ons ermee verbonden. Daarom hebben we dat festival uitgekozen.

Werken jullie aan nieuw materiaal voor Das Ich? De laatste cd - de ‘Kannibale’-ep - dateert alweer van 2008. De nieuwe cd ‘Koma’ wordt al aangekondigd sinds 2010, maar werd nooit geconcretiseerd. Zit ‘Koma’ nog steeds in de pijplijn? Wat mogen we nog verwachten?

Bruno: Koma is eigenlijk afgewerkt, maar is volledig verpest door de echte Koma waar Stefan aan geleden heeft. De nummers lijken uit een andere wereld te komen en voelen niet goed aan. Daarom hebben we besloten om aan nieuwe nummers te werken voor een toekomstige uitgave in 2016.

Het optreden op Dark Xmas zal focussen op de vroege jaren. Ik vermoed dat we wat werk uit ‘Die Profeten’ en ‘Staub’ mogen verwachten. Hoe zien jullie het concept van die ‘early days show’?

Bruno: Natuurlijk zullen we focussen op die vroege jaren. We houden ook heel veel van het concept van dit festival. We zijn ook erg blij om aan Alains grootse festival deel te nemen na al die jaren. Waregem was een van de eerste buitenlandse plekken waar we in onze vroege carrière gespeeld hebben. Het voelt een beetje aan alsof we thuiskomen.

Als je terugkijkt naar de vroege jaren en naar de muzikale evolutie die jullie sindsdien gemaakt hebben, hoe zou je die evolutie dan omschrijven?

Bruno: We zijn gestart met iets dat we Neue Deutsche Todeskunst noemden, en we hadden een zeer geïdealiseerde visie van wat we deden. Op de volgende platen hebben we andere impulsen gevolgd, maar uiteindelijk kom je altijd terug bij waar je als jongeman gestart bent.