maandag, maart 07, 2022

The Imaginary Suitcase: The gods gave you victory today only to make your final defeat more bitter

Een paar weken geleden kreeg ik een boodschap van Laurent Leemans van The Imaginary Suitcase dat het afgelopen jaar, en misschien bij uitbreiding de afgelopen drie jaar, verschrikkelijk zijn geweest. Meer wou hij er dan nog niet over kwijt, maar het zou allemaal duidelijk worden op de nieuwe plaat die hij gemaakt heeft.

Laurent is in de jaren 90 beginnen muziek maken in de sublieme avantgarde new wave groep La vierge du chancelier Rolin. Hij was toen een echte goth, inclusief gecrepeerd haar en lange zwarte jas. Later is hij naar de folk toe geëvolueerd met zijn groep Ceilí Moss. En voor de liedjes die Ceilí Moss niet wou, richtte hij The Imaginary Suitcase op, dat ondertussen het enige project is van Leemans.

Die nieuwe plaat is er nu, en zoals u uit de inleiding al kon afleiden, is het geen vrolijk werkstuk geworden. Alleen al de titel: ‘The gods gave you victory today only to make your final defeat more bitter’. Het is een verwijzing naar een Romeinse generaal die de Kelten bezwoer zich niet te veel te verheugen nadat ze een overwinning behaald hebben op de Romeinen. En het geeft de toon aan voor een erg pessimistische plaat.

‘Hey Stranger’ opent meteen met een gedreven folkrocksong waarin een man zijn verbittering over een fout gelopen liefdesaffaire uitlegt aan een volslagen vreemdeling. ‘My garden’ is dan weer een ingetogen nummer met een heerlijk veelvoud aan instrumenten, een moment van rust waarin het hoofdpersonage zich terugtrekt van alle ellende in zijn tuin.

Het is niet enkel de liefde die Laurent in de steek heeft gelaten de afgelopen jaren, hij lijdt ook aan tal van existentiële twijfels. In ‘Father’ – een nummer dat enigszins doet denken aan 16 Horsepower – spreekt hij zijn teleurstelling over zijn vader uit. Het zwoele ‘Pigeons playing chess’ gaat dan weer over de onverdraagzaamheid op sociale media die overspoeld worden door fake news en extreme meningen (iets waar we ons allemaal wel eens aan schuldig maken).

Over de single ‘Hope is a sick joke’ hebben we ons al eerder uitgesproken. Er is geen hoop meer, klinkt het over alweer een stevige folkrock nummer. ‘Complice’ is een meer experimenteel nummer in het Frans. Laurent gaat zo nog even door met diepzinnige beschouwingen in ‘OK Boomer’, ‘The greatest love’, ‘No questions asked’ en ‘Coming home’.

Een absoluut hoogtepunt is de cover van ‘Anachie Gordon’, een Schotse traditional, waarop Laurent zich vocaal laat bijstaan door dochterlief Daria. ‘The Bungler’ is wederom een apocalyptisch nummer in de stijl van 16 Horsepower, terwijl ‘Seks & Drugs & Rock & Roll’ een rock-’n-roll aanklacht is tegen rock-’n-roll clichés.

Om af te sluiten heeft Laurent nog een positieve noot voor u over. Zelfs in de meest donkere tijden heeft u nog altijd een vriend over. Zijn naam is Whisky. Dat is verondersteld om ons op te beuren… Maar ik heb nu nog een andere vriend voor in donkere tijden, en dat is deze plaat van The Imaginary Suitcase. Een muzikaal verscheiden en tekstueel diepzinnig werk dat me overdonderd heeft.

Geen opmerkingen: