Oh mea culpa, mea maxima culpa. Ik heb de laatste uitgaven van Ahráyeph over het hoofd gezien. Ik wil niet met de beschuldigende vinger zitten wijzen naar het project zelf, maar in 2016 had Ahráyeph aangekondigd zijn project af te sluiten met de uitstekende 'Desert Songs'-EP.
Het is pas met de uitgave van de prachtige single ‘Bloodletting’ in maart dat ik terug op het Leuvense gothic rock-project gewezen werd. Raf Ahráyeph bleek aan een nieuwe plaat te werken, en wou elke maand op bandcamp friday een nummer uitbrengen. Tot zover is er slechts één nummer verschenen, maar we weten dat Raf heel perfectionistisch is en bijgevolg traag werkt.
Wat ook opviel, was dat Ahráyeph in de tussentijd wel wat uitgegeven had. In 2018 gaf de groep een herwerkte versie van het debuut ‘Marooned on Samsara’ uit, alsook een hommageplaat aan een overleden vriend: ‘Heavy Like The Ancient Sun’. En in de zomer van 2020 werd ook de 'Heaven No. 7'-EP uitgegeven.
Zullen we hier terug inpikken? De zevende hemel, bestaat er nog iets hogers? Of verwar je die gemakkelijk met de hel? Het titelnummer behandelt een passionele relatie waarin je je afvraagt of je in de zevende hemel of in de hel terechtgekomen bent. En opener ‘The Breathing Room’ is zonder meer een lamentatie over een leven dat zich voornamelijk in dromen afspeelt. We onthouden de zin ‘Need for resolution soon (…) drinking, or drowning’.
Raf Ahráyeph worstelt nog steeds met het leven, zoveel is zeker. Maar hij heeft nog andere onderwerpen in petto. Op ‘Stale’ behandelt hij hoe we vast blijven klampen aan de muziek uit onze jeugd. Een goede of een slechte zaak? ‘Walled inside the heartland, craving for a wasteland’… ‘Superspreaders’ handelt dan weer over COVID-19, en meer bepaald over de ontkenners ervan. ‘Here come the selfish (…) yelling ‘Police state!’, spreading their disease’.
U begrijpt het, hier is plaats voor diepgang. ‘Heaven No. 7’ is een zeer geslaagde gothic rock-ep die muzikaal voortbouwt op wat we van Ahráyeph gewoon zijn. En toch is het maar een tussendoortje (dat enkel digitaal uitkomt). Raf zag immers dat hij een aantal nummers geschreven had die niet volledig pasten in de plaat waaraan hij aan het werken is, en besloot deze dus in deze vorm uit te brengen. Een heerlijk tussendoortje, dat wel, dat ons nog meer doet hunkeren naar de volledige nieuwe plaat die – hopelijk – binnenkort uitkomt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten