zondag, december 16, 2018

The Arch: Gezond leven kan behoorlijk stresserend zijn, dus waarom zouden we in een grote boog rondom de geneugten des levens sluipen?

The Arch drukt reeds sinds 1986 zijn stempel op de Belgische wave-scene. Na hun vorige plaat 'Fates' waren de verwachtingen voor een opvolger hooggespannen. Het deed de groep grijpen naar een buitengewoon experiment. Volgende vrijdag ontvangen we The Arch op onze 26ste Dark Entries Night in de Kinky Star, en dat is het ideale moment om de groep nog eens uit te vragen over de stand van zaken.

Voor 2018 hadden jullie een buitengewoon origineel en ambitieus project opgezet: elke maand een nieuwe single uitbrengen die dan op het eind van het jaar op een nieuwe cd zouden verschijnen. Hoe zijn jullie op dat idee gekomen?

Dat komt omdat we een heleboel songs hadden in de embryonale fase. Het plan was om in een creatief proces elke maand zo’n embryo uit te werken, tekst schrijven, inzingen, laten mixen en laten masteren. Met daarbovenop een video clip.

We hebben intussen zes singles gekregen. Het project heeft duidelijk vertraging opgelopen, al hoeft dat op zich geen ramp te zijn. Wat heeft er gehaperd?

Die strakke mathematische tijdlijn van één nummer per maand bleek niet haalbaar te zijn. Helaas telt een maand geen 66 dagen. Het maken van muziek laat zich niet schikken binnen een keurslijf van deadlines. Tenzij we de kwantiteit zouden laten primeren op de kwaliteit. We hebben uiteraard gekozen voor kwaliteit. Maar er is meer: die beklemmende tijdsdruk heeft gezorgd voor behoorlijk wat spanningen binnen de groep. Als je met vier zielen, die hun best willen doen, samen nummers maakt, dan duiken er sowieso wrijvingen op: iedereen heeft zijn eigen mening en dat kan botsen. Moeten nummers sober zijn of mag er veel variatie in? Moet het ritme simpel of ingewikkeld zijn en in hoever moet dat strikt gevolgd worden? Het grootste discussiepunt bleek de harmonische hygiëne te zijn: in hoever moet een akkoordenschema gerespecteerd worden?

Jullie hebben bij elke single een heel mooie video gemaakt. Hoe slagen jullie erin om zo’n goede clips te maken, en dan nog zo snel achter elkaar?

We zijn allen erg geïnteresseerd in foto- en videowerk. Eigenlijk is het maken van de clips en aangename verstrooiing. Maar het vraagt ook zijn inspiratie, energie en tijd.

Mogen we de nummers die al uitgekomen zijn even overlopen. We weten immers dat achter elk nummer een dieper verhaal schuilt, zowel wat de thematiek betreft, als bij de muziek en de clip. We starten bij de eerste clip die in februari uitkwam: ‘Blood Crystals’…

Dat nummer is geïnspireerd door het lezen van het tweede boek van de Millennium reeks. De ervaring van neergeschoten te worden, dan levend begraven te worden, dan onder de grond, tijdens het horen van geluiden uit de kindertijd, terug te keren tot bewustzijn en krampachtig proberen te ontsnappen uit de put die je graf moet voorstellen. In het donker voel je dat je bloed kristalliseert in de modder. Niemand hoort je, niemand weet waar je bent, niemand kan je helpen. It’s up to you.

Begin maart volgde ‘Alien Ann’…

In de toekomst gaat de mens naar de sterren om de planeten er rond te koloniseren. Op elk van die planeten ontstaan aparte evoluties met nieuwe soorten van humanoids. Op de duur kan de mens ook reizen in de tijd en alzo verzeilt de betoverende Alien Ann via een wormgat terug op de aarde in onze tijd. Ze draagt enkel een transparante jurk van blauw licht. Iedereen geraakt betoverd en verliefd door haar verschijning. Maar die verliefdheid resulteert in een dodelijke gevangenschap: ze wil zelf bevrijd worden uit haar radioactief aura van gamma straling waartegen enkel zij op bestand is door een mysterieuze genetische evolutie op haar thuisplaneet. Maar haar geliefden niet: die worden door haar bestraald en geven de geest.

In april kwam ‘Dark Room’ uit. De titel maakt ons benieuwd…

Van de toekomst, naar het verleden: in het oude Griekenland waren er verschillende stadstaten waaronder Athene, Sparta en Thebe. Het Thebaanse leger had een gevreesde elite eenheid: de heilige schaar, een commando dat bestond uit 300 homoseksuele soldaten. Seks was een dagelijks onderdeel van de militaire routine. Niet anaal, maar tussen de opeengeklemde dijen van de partner. Dat had verschillende voordelen. De soldaten gingen niet op stap om hun behoeften elders te bevredigen. Ze hadden geen heimwee naar verre geliefden en gezin. En ze gingen in hun onderlinge verliefdheid voor elkaar door het vuur. Die heilige schaar haalde heel wat successen op het slagveld, tot ze in de pan gehakt werden door de vader van Alexander de Grote. Die had zoveel respect voor de strijdvaardigheid van de heilige schaar, dat hij die soldaten liet begraven in een apart massagraf. Dat massagraf is de Dark Room, waar de geesten hun herinneringen koesteren, vroeger, vandaag, morgen en in het oneindige blikveld van de toekomst.

Alhoewel: die Dark room werd in 1974 geopend door Griekse archeologen die het massagraf ontdekten en bloot legden, maar dat komt niet aan bod in de tekst.

Ook mei schotelde ons belangrijke levensvragen voor. ‘Cocks Populi’ gaat blijkbaar over probleemsituaties die ontstaan als gevolg van een hoog libido…

Een hoog libido kan leiden tot een lage levenskwaliteit. Alles staat in het teken van de zoektocht naar sex. Een doelloos, machinaal rampetampen zonder eind. Er is geen tijd, energie en geld voor creativiteit, solidariteit, studeren of whatever.

De video van ‘Cocks Populi’ was ook een speciaaltje. Jullie hebben ervoor samengewerkt met een tattoo-artiest. Wie was dat?

We hebben het zelf gedaan, met een cameraman. Gewoon sfeerbeelden in de vergane glorie van een leegstaande fabriek, bij ons in de buurt. CUVG heeft de montage gedaan, zoals van al onze clips.

Eind augustus verscheen ‘Phantom Chase’. Het lijkt opnieuw een nummer met een sterk filosofische inslag. Waar gaat het over?

Over religie: het ideale instrument om het onverklaarbare te verklaren en om mensen te onderdrukken. Je moet er gewoon als voorganger – hogepriester – ambassadeur van de afgod - whatever, voor zorgen dat de gelovigen een fantoom najagen: the Phantom Chase. Zoals het walhalla, de eeuwige jachtvelden of de hemel met rijstpap en gouden lepels. Het triggerwoord van de song was: ‘oploswijwater’. Dat is een roos poeder om thuis wijwater te maken, teneinde de religieuze verplichtingen te voldoen tijdens de dagelijkse religieuze routine. Want als je dat niet doet, ben je na de dood gedoemd tot eeuwig lijden. Uiteraard moet dat oploswijwater veel geld kosten, want de personages die de communicatie verzorgen tussen de godheid enerzijds en het plebs anderzijds, dienen daarvoor in het lang en het breed beloond te worden. Het staat in de sterren geschreven: deze priesterkaste dient uit dankbaarheid voor het onderhandelen met de goden, bedeeld te worden met een rijkelijk en comfortabel leven, gespeend van zoiets vies als arbeid.

Op 30 november ontvangen we jullie graag op onze 26ste Dark Entries Night. Mogen we tegen dan nog nieuwe nummers verwachten? Hebben jullie een nieuwe timing gezet op het verdere verloop van het project?

We zijn er graag bij en het project lijkt terug op de rails te staan, alhoewel de zaken zichzelf zullen uitwijzen. Er zitten terug nummers in de pijplijn. We hebben nu een nieuwe song uitgebracht: Yoga Noise.

Ook ‘Yoga Noise’ heeft een filosofische inslag. Iemand probeert rust te vinden in yoga-meditatie, maar dat loopt niet gesmeerd…

Of in een breder perspectief: gezond willen leven kan ongezond zijn. Er is altijd wel iets om je ongerust over te maken. Zitten er geen kwalijke stofdeeltjes en giftige gassen in de lucht? Komen er geen asbestvezels van het dak van de buren? Zitten er geen allergenen in het eten dat de ober heeft voorgezet? Heeft de vrachtwagen die net gepasseerd is, geen schadelijke dampen in mijn longen gepompt? Welke chemische substanties zitten er in de chocolade die ik wil kopen? En als je te klinisch gezond leeft, wordt je lichamelijke weerstand dan niet verzwakt? Het is altijd wat. Gezond leven kan aldus behoorlijk stresserend zijn. Dus waarom zouden we in een grote boog rondom de geneugten des levens sluipen? Dient het leven niet geleefd te worden als een grandioos feest? Is te gezond leven niet hetzelfde als in een kasteel wonen met één stoel?

The Arch: facebook / website

Geen opmerkingen: